Latest items:

Poetry

	adam /przełojcan/ wostal
	PROFILE About me Friends (1) Poetry (8)

latest best rating most commented

adam /przełojcan/ wostal, 30 august 2014

obym tylko / wydarzenia akustyczne

noc wiatr w kominie huczy
paskudna noc
chyba nie wytrzymam dłużej
ręce splatam w amen

tych rąk już nie poznaję
moich rąk nawet gdy splatam
je w amen
nie poznaję moich rąk a

Bóg znad futryny szepcze
synu mój z Tobą nie najlepiej
pies co u stóp mi leży

Aloszka dobry pies dobrze
że jest i że leży obym
tylko oddech czyjś czuł bo jest
coraz gorzej  ktoś tu daję za

to głowę ktoś na pewno
chodzi tu wiesz że to one nie
mam sił a to one
Aloszka nie słyszy nic

i kołaczą się już wszędzie
w jak ta noc paskudnym wszędzie
i schodami mówią idź tam w dół

gdzie piwnica i nic więcej
może szczur ale nic więcej
idź mówią
tam już czeka krzesło i sznur

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 23 april 2014

Gołębie z Dworca Śląsk / wydarzenia akustyczne

w worku mam jeszcze bułkę i prawie
dwie talie kart w ręku wciąż wierna mruczy
gitara pociąg gdzieś zbłądził więc siedzę tu i gram
towarzysząc sam sobie chyba aż do rana

nagle jakby znikąd przyfrunął szary ptak
na przekór zamieciom listopadowym
wykręcił nade mną piruet a może dwa przysiadając
na zepsutym zegarze dworcowym

w spodniach moich dostrzegł niezdarnie zacerowaną
dziurę zdarte buty jakbym przeszedł pół świata
zacząłem więc dla niego lekką pieśnią snuć opowieść
o długich samotnie przebytych szlakach

nastroszył wtedy pióra trzepotem skrzydeł
wzbił się w górę jakbym przypomniał mu o starych
dobrych latach wykręcił wraz z wiatrem kolejny szalony
piruet zwołując swoich kumpli z poddasza

i już nie jestem sam ze sobą z sobą
sam na sam dzięki wam za to moje miłe
bułczanych okruchów pełną trzymajcie garść
ja z głodu chyba jeszcze nie zginę

wokół już szaro pociąg przyjechał dobrze zmęczony
muszę wsiadać i ruszać gdziekolwiek stąd może
jeszcze kiedyś odwiedzę wasze rodzinne strony
wiwat wam Gołębie z Dworca Śląsk

number of comments: 2 | rating: 8 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 23 april 2014

nim przyjdzie mi odjechać / wydarzenia akustyczne

herbatę dokończ tak
jak zawsze nie dokańczasz a
na szklance
zostaw lepki pyłek warg

zbiorę go w chusteczkę
kiedy będziesz spała i przez
szlufkę ją

przewiążę na ten
raz żeby znikąd mi już nie
wypadła bezruch
niczego nie przerwie

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 17 march 2013

niby że to z nie dłoni wierzchów rozejścia / wiersze

daj mi śliną nieba
przejść całemu a to żywe
co tak cicho w niej
oblepia z
czasem i tu nic wbrew

jakby nie myląc
podbrzusze
ci wypełni najtrudniej

stać się obok
być ledwie rzęsą oka
twojego
rozłamu czymś

od innych
raczej łkań wilgoci

ale przecież gdyby
wcześniej natarł mną
powietrze
mimo skór wzejść
mogłabyś niecała

number of comments: 7 | rating: 9 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 14 july 2012

spod i twojego niegdyś mięsa / wiersze

spałem w piersi twojej
dno zmiękczony bez szumu
jakbym prawie
nie był z tego słońca

mgnień powoli
ale gładko czuć teraz
mogę nigdy

krwią nie żrący
szerzej omam ciepła
to nim
poczęłaś każdą

drobinkę mojego
ciebie na wnętrzach
powiek
dotąd nieżywa

umiałbym nucić że
daleko byłaś ode mnie
schnąc jednak
zostanę przytomny

tej, która przenosi

number of comments: 1 | rating: 17 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 21 october 2011

mrugnąć w ciszy chmur / wiersze

odkąd wpełzłaś mi
pod skórę żyw gardłu
nie uszedł choć
najmniej słyszalny

jęk pozwól w czas
gdy mrugnę skroplić
jeszcze nieco
drgań z chmurami

tuż nie wiem ale
po chyba nocy lżej
wyją jakby
to nie one tu były

nieraz mówisz
o wracaniu że wiatr
jakiś ogień i
coś na kształt ziemi

tej, która czeka

number of comments: 8 | rating: 22 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 27 july 2011

śmierć przychodzi z twoich płuc / wiersze

kiedy wrócę znów
mnie tu nie
będzie chmury wyć
przestaną na krok
z cieni każdy

jeden odstąpi w ten
czas mów jak
najwięcej skroń
mi uchem
przy tym głaszcz

nie zapomnij
gdybym spał moich
śladów zlizać
woń z
podłogi twój

oddech dosłyszę
nad ranem
zanim chyba żeby
nie płakać nos
palcami zaciśniesz
tej, która jest

number of comments: 2 | rating: 23 | detail

adam /przełojcan/ wostal, 18 july 2011

przed świtem z krtani / wiersze

chwila kiedy z twoich
rodziłem się
źrenic winna ugiąć
szmer powietrza

i jak zapach deszczu
minąć w ziemi

przyznaj nigdy
mnie tu nie
znajdziesz ledwo
mgieł

wchłoną cię pory
to kim byłaś wiesz
zapomni
łapiąc znikąd

tchnienia skurcz
obejdź jeśli tylko
możesz każdy
strzęp moich warg

number of comments: 14 | rating: 27 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: obym tylko / wydarzenia akustyczne, Gołębie z Dworca Śląsk / wydarzenia akustyczne, nim przyjdzie mi odjechać / wydarzenia akustyczne, niby że to z nie dłoni wierzchów rozejścia / wiersze, spod i twojego niegdyś mięsa / wiersze, mrugnąć w ciszy chmur / wiersze, śmierć przychodzi z twoich płuc / wiersze, przed świtem z krtani / wiersze,