Diary

To było wczoraj. Zakończenie warsztatów SAGI, rozstrzygnięcie konkursu Moja Polska i na deser spotkanie z Przemysławem Wilczyńskim i Bartkiem Dobrochem, dziennikarzami, którzy napisali książkę Broad Peak - Niebo i Piekło.
Co tu będę ukrywać, posłałam tekst na konkurs, napracowałam się nad pomysłem, potem nad stylem, gramatyką, ortografię skorygował mi Word, dziękuję ci Wordzie, bo bez ciebie byłoby żałośnie i jak mała dziewczynka dostałam chusteczkę do otarcia łez, czyli dyplom uczestnictwa. Myślę teraz  z perspektywy czasu, że nic więcej mi się nie należało, bo było ckliwie, patriotyczne i bogoojczyźnianie, a na dodatek podkusiło mnie by się wesprzeć Pieśnią o Fladze Gałczyńskiego, co pewnie nie w smak było jurorom, bo poeta "notowany" jest i nie ma znaczenia, że Pieśń o Fladze powstała w 1944, bo wszechmocne sumienie narodu, czyli IPN nie odpuści skoro biedak później nagrzeszył konformizmem. Od wybaczania jest niestety tylko Bóg, koledzy po fachu wymagają dziewictwa.
Tekst Moja Polska podobał się na szczęście wśród rodzinnej publiczności, więc dobrze, że powstał. Tekst musi mieć pazur, a ja niestety potraktowałam go pilniczkiem, niech nie drapie.
Spotkanie natomiast z młodymi pisarzami było bardzo interesującym przeżyciem. Panowie emanują wysoką kulturą osobistą, skromnością jakiej można się spodziewać u ludzi gór. Obydwaj są redaktorami Tygodnika Powszechnego. Książka powstała szybko, ma charakter reportażu, bogata w wywiady z rodzinami uczestników wyprawy. Porusza różne aspekty himalaizmu i nastawienie osób związanych z ludźmi, którzy są pasjonatami wspinczki. Temat jeszcze gorący, jeszcze budzi emocje, ale autorzy nie prorokują mu długotrwałego funkcjonowania w świadomości opini społecznej. Starają się więc propagować książkę korzystając z fali medialnego zainteresowania. Takie spotkania autorskie są niezwykle ciekawe. Książka zdobywa dodatkowy wymiar, gdy mówi o niej autor. Są różne szkoły, jedni twierdzą, że książka powinna uniwersalnie bronić się sama, ja lubię posłuchać osoby, która ją stworzyła.