Diary

zabawne zainspirowała mnie algebra, a raczej egzaminy mojej najmłodszej. Musiałam się wykazać wiedzą, przeorałam pamięć i przy okazji odświeżyłam zderzenie z czasów studenckich z  brakiem pojęcia zbioru zbiorów.  Z grubsza rzecz biorąc możemy mieć zbiór czegoś tam, możemy mieć podzbiór zbioru, ale gdy zbierzemy kilka zbiorów to będzie to znowu zbiór, którego elementem jest zbiór. Jednym słowem dla matematyków zbiór zbiorów nie istnieje.

I tu wkracza metafizyka. Jak świetnie pasuje ten model do istnienia bogów. Jeżeli dana religia wykreowała boga, to na tym kończy się hierarchia zależności. On nie podlega nikomu. Nie spotkałam się z pojęciem boga bogów. Ktoś może powiedzieć, że  religie niemonoteistyczne dysponowały bogatym zhierarchizowanym światem bóstw, ale ja myślę o Bogu, który dominowałby wszystkich bogów, wszystkich religii. Nawet chrześcijanie nie pokusili się o taką zależność, wszak dla nich inni bogowie nie istnieją więc nielogicznym by było tworzyć hierarchię i mimo, że dla każdej religii jej bóg jest najważnieszy to trudno się doszukać jedynego szefa