7 july 2011
tylko tyle
cień łzy
osuwa się bezwładnie na
bezimienny policzek
tnie nożem żalu
tworzy krwawe bruzdy
milczenia
nie może już nic
zrobić i tylko tyle
osłodzić śmieszne życie
radosnym wschodem słońca
nic nie zatrzyma
wiatru
gna pędzi wciąż goni
wpędza się w pułapkę
własnej produkcji
nagle ucichł
przecież nie może nic
zrobić i tylko tyle
ocalić zwiędnięte życie
majestatycznym zachodem księżyca
tak często tak mało brakuje
byśmy stracili to nasze życie takie kruche ciastko
które je swój egoizm garściami na srebrnej tacy złożone
aby nierównościom dorównywać jak najlepiej najpewniej
za wszelką cenę gonić za wiatrem w polu
skończę cicho jak zaczęłam
przecież tylko tyle aż tyle brakuje
doskonałość słonej kropli
5 may 2024
Poetic JusticeSatish Verma
4 may 2024
N1absynt
4 may 2024
Izerska rzekakalik
4 may 2024
0405wiesiek
4 may 2024
Suffering Was RightSatish Verma
3 may 2024
M1absynt
3 may 2024
0305wiesiek
3 may 2024
I Was LostSatish Verma
1 may 2024
DogmaticallySatish Verma
30 april 2024
Justice PureSatish Verma