13 march 2021
13 march 2021, saturday ( zawsze jest już po )
W dwóch słowach niewiele można opowiedzieć. Wyznanie nie jest całą historią. Jest jej początkiem. Pierwszym znaczeniem, które odbieramy w zmysłach. Nawet smak się zmienia, chociaż myślisz, że znasz jego usta, bo tak często z nich czytałaś, kiedy kręciło ci się w głowie ze szczęścia.
Z młodością masz pewność, że miłość jest ci należna.
W wieku, w którym trudno się zakochać, wolimy poczekać, aż coś się okaże, albo wyda.
Niektórzy jednak muszą się zatrzymać. Gdyby to było wygodne czekanie, pewnie na tym kończyłaby się historia: On ciągle coś powtarza, ale donikąd zmierza. Ona, siedzi przed domem na schodach, jak kiedy była młoda i płakała, że nic jej już w miłości nie czeka. Odszedł i nie zamierzał się oglądać. I kiedy ktoś pyta, to u niej zawsze jest po.
Na spotkaniach towarzyskich to ona dogasza ogniska i ostatniego papierosa. Dokańcza wino, ale nie jest pijana, więc może to sobie pomyśleć: od niekochania nie ma ucieczki. Nie ma wyjścia. Rok zmienia się w przyszłość. I gdy ktoś pyta, to ciągle wspomina, że jest już po. Kiedy ich upewnia, milkną.
Ona Zapomina.
I kiedy znów słyszy wyznanie w dwóch słowach, bardzo chce by to była cała historia. Ale... wyznanie nie jest całą opowieścią, jest tylko początkiem. Można wyznać, bo słowa lekko się piszą, ale całą resztę trzeba zbudować w przestworzach. No chyba, że dzieli nas kosmos. Wtedy nawet jeśli coś trwa, zawsze będzie już po...
O zmierzchu przejaśnia ciemność,
a jednak zachodzi bez cienia.
I brzeg cieplejszy kiedy z niedaleka
czuję jak się zbliża,
jest mgłą snów,
unosi się nade mną, a kiedy świta
w każdej z kropli dogasza pragnienia,
możemy tylko w spojrzeniu dostrzec,
z takiego bliska, które nic nie odróżnia.
Są jeszcze lustra, ale ich nie odsłaniaj,
jestem w nich samotna.
18 april 2025
jeśli tylko
18 april 2025
wiesiek
17 april 2025
Eva T.
17 april 2025
wiesiek
16 april 2025
Eva T.
15 april 2025
ajw
15 april 2025
Marian Banaszak
14 april 2025
wiesiek
13 april 2025
ajw
12 april 2025
ajw