25 june 2010
***
Mrok
Ciemność
Nicość która mnie pochłania.
Tonąc wyciągam ramiona go góry,
bezgłośnie wołając o ratunek,
który i tak nie nadejdzie.
Bo czy można usłyszeć kogoś
kto tak woła?
13.05.A.D.2010
Latest items:
other poems: ***, ***, ***, Do M..., W pogoni za..., Tylko nogi, ***, "...uspokoiłam", "Chcę", "Widzę...", "Blady świt", "Małe,duże", "Słowa", "Kim jesteś?", "Dwie pory przebudzeń",
Latest comments:
23 february 2025
violetta
Być ptakiem to fajne zajęcie:)
23 february 2025
Do Sopotu wygrzać tyłek w solankowym basenie,
23 february 2025
sam53
echo rozległo się na klatce... echo rozpierzchło
23 february 2025
walenie ... bardziej łomotanie do drzwi :)
23 february 2025
ze trzy razy otwierałam okno...tak lepiej :)
23 february 2025
ajw
Z wielkim zainteresowaniem czytam dalej, zastanawiając
23 february 2025
Mój mąż mówi na niego Pan Kierownik. Stacho
23 february 2025
Żaden kot nie śmie mu zająć miejsca :)
23 february 2025
Swietny wiersz, choć puenta zaskakuje :)
23 february 2025
Aż mi brakuje koloru :(
23 february 2025
Nie wszystko jest tu oczywiste. Ciemny charakterek,
23 february 2025
Trzej przyjaciele z boiska ;))
23 february 2025
Jaga
23 february 2025
absynt
23 february 2025
wiesiek
23 february 2025
Eva T.
23 february 2025
ajw
23 february 2025
ajw
23 february 2025
Jaga
22 february 2025
Marek Gajowniczek
22 february 2025
Eva T.
22 february 2025
wiesiek