29 august 2010

Na głowie (16)

Na ławie, przy paśniku – kartki zapisane koślawymi
literami. Na twarzy Gustawa maluje się odraza.
Odkąd Janinka postanowiła go wykształcić, chodzi
rozdrażniony. W dodatku zjadł wszystkie świecowe
kredki i nie zdążył odrobić trzech rzędów litery f.

Ech, Janinko, ręce mam wielkie, ale rozum za mały
- wzdycha ciężko. Od wczoraj jest sam. Ma dwa dni
na wzmocnienie charakteru; nie chce zawieść swojej
przyjaciółki - posapując, pisze kopiowym ołówkiem
swoje imię; potem patrzy, ale nic mu to nie mówi.

Wcale nie wyglądam, jak na tej kartce! - złości się,
ale wie, że musi poznać litery, bo chciałby kiedyś
odpisać na list, który dostał od Janinki.


Wanda Szczypiorska,  

Zgadzam sie z cue. Świadomie, czy podświadomie nigdy nie jesteśmy sami, nawet w pustym pokoju. A Gustaw pozbawiony samotności najwyraźnie nie czuje się najlepiej. Ma zobowiazania, a to oznacza, że został zniewolony.

report |

Mirka Szychowiak,  

nie mogę wkleić Gustawa nr 15, pojawia się komunikat, że przekroczyłam limit 3 wierszu, co jest oczywiście nieprawdą. Chlip Barth - to nie jest zły pomysł z tym obrobieniem:) Pani Wando - coś w tym jest

report |

Jarosław Trześniewski,  

te swiecowe kredki mnie oświecaja- clou wiersza:) Jednak trzeba docenic wysilek Gustawa by sprostaŁ i napisal kiedys list Janince:)Cholera jak mnie wciagnęlo:):)Mirko:):)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1