3 july 2010
nad ranem
Tomkowi, z listu niewysłanego
we mgle
topisz
splecione stada liter
fonologicznie
niszczysz wolę
nad ranem
rosa niosła
sukienkę z tafty białej
już nigdy
nie zapragnę
być czymś więcej
nad spojrzenie
poza Tobą
Latest items:
other poems: szeptem w dłoniach, ***, za ścianą, niepewna, czysty układ, marzec, wrzesień, rysowałam po ścianach, świat ukryty w dłoniach, ono, spacer, nocne szelesty, nad ranem, Bezistnienie, listopad bez paplaniny, przy drodze, zza okna, majówka, Na dworcu. Z opowieści pewnej kobiety, wykreślone wersy, kwiecień,
Latest comments:
1 august 2025
violetta
Mech bardzo powoli rośnie:)
1 august 2025
Życie pochłania. Piękny wiersz.
1 august 2025
sam53
grzyby porastają wszystko, mech to już wyższa
31 july 2025
Bezka
Cudny klimat
31 july 2025
Ewa, aż zabrakło mi słów
30 july 2025
AS
mistrzostwo...
30 july 2025
przywiera do kości ten Wiersz...
30 july 2025
Bardzo fajne
28 july 2025
Łukasz Radwaniak
Temat stary, ale jary i dorze potraktowany:)
27 july 2025
Jaga
Dla mnie trwa w każdym aspekcie. A deszcz i
27 july 2025
Wrona siwa :)
25 july 2025
bez początku bez końca...brzmi bardziej tajemniczo
2 august 2025
Jaga
31 july 2025
absynt
31 july 2025
absynt
30 july 2025
absynt
29 july 2025
wiesiek
28 july 2025
Jaga
28 july 2025
absynt
27 july 2025
wiesiek
26 july 2025
wiesiek
21 july 2025
ajw