Latest items:

Poetry

	fredzia63
	PROFILE About me Friends (13) Poetry (29)

latest best rating most commented

fredzia63, 10 september 2010

Przyjaciel

Tyle różnych dróg
każdy przemierza .
Tyle różnych chwil
jest żródłem miłości .
Lecz każdy z nas
potrzebuje przyjaciela!
Takiego , który wysłucha!
I takiego ,który pocieszy i poradzi!
Nie oszuka i nie zdradzi!
Przyjaciela , który jest pełen radości !
Takiego , który nie oczekuje
niczego wiecej -niz naszej bliskości !

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

fredzia63, 10 september 2010

To co warto

Smutne są kwiaty ,które więdną
Smutne są myśli ,które wciąż bleną
Lecz najsmutniejsze jest u człowieka
Serce ,które wciąż mysli i czeka

Bo w życiu nie warto płakać
nie warto o kimś marzyć i śnić.
Tylko naprawdę kogoś pokochać
i dla miłości tej żyć !

Wszystko w życiu przemija
i sen i marzenia.
Jedno nam tylko zostaje
są to wspomnienia .

A TY nie kochaj piękności
lecz serce człowieka.
Bo serce zostaje a piękność ucieka.
Wszystko w życiu przemija
jak burzliwa rzeka .
Jedynie przyjażń prawdziwa
zostaje w sercu człowieka.

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

fredzia63, 9 september 2010

Z pamietnika cioci Róży

Pytasz mnie czym jest miłość ?

Ona jest jak kwiat,
bo łatwo ją zniszczyć.

Miłość jest tez nadzieją ,

która łatwo stracić .

Ona jest też jak wiatr ,

który trudno zatrzymać.

Miłość to także kropla deszczu

bo żyje chwilą .

Miłość jest jak noc zapowiadająca dzień.

Miłość podobna jest do gwiazdy ,

która spelnia życzenia.

Ona też płynie jak rzeka

i nie ogląda się za siebię.

Miłość jest ogniem ,

który niszczy zludzenia.

Jest ona wulkanem ,

który wybucha bez ostrzeżenia.

Miłość to łzy ,

Które jak ogień pala .

Miłością są serca,

które się przed nikim nie żalą.

Bo w miłości są kary dla których nie ma sędziego.

Wiec ,gdy ktoś płacze nie pytaj -dlaczego?

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

fredzia63, 9 september 2010

Cień w dolinie mgieł

Lawiituję ,gdzieś w przestrzeni
ponad linią miejskich świateł.
Obojętnie patrze w dół
jakoś wszystko teraz małe.
Wokół cisza święty spokój
wielkie sprawy bez znaczenia .
Nie ma wrogów i przyjaciół
jest ocean zapomnienia.

Niczym anioł na swych skrzydłach
mogę lecieć dokąd zechcę .
Nie ma granic ani barier
to jest inny wymiar przecież.

Pocałowac chce kometę
w same usta lodowate.
Pragnę okryć się jej płaszczem
niczym król wejść w jej złotą szatę.

A Ty nie budz mnie nim nadejdzie świt .
Jestem sam dookoła pustka .
Nie pamiętam jak znalazłem się
po drugiej stronie lustra.

Ta noc odmieniła mi życie .
W środku nocy spojrzałaś mi prosto w oczy .
Na kamienna twarz cisnął się sznur perłowych łez.
Otuliłem się lodowatym ciałem
weszłem niczym krol w szatę.

W środku ogrod pełen kwiatów
w samym centrum zloty domek .
Ponad miarą mioich pragnień
anioł uniósł mnie jak laur .
Unosimy się w wolności i szacunku
w milczeniu uczymy się słow
az wejdą nam w nawyk .
Naczynie boskiej miłości się przemienia
widzę go jak ocean zapomnienia.

Magiczny chłod mnie oczarował .
Otulony jego płaszczem
lapidarnie patrzę w dół .
A Ty śpij i śnij o mnie
jestem ponad światem.

Widze kometę ona lśni cudnie .
Okazała, cała w blasku
drogą mleczno mknie dumnie.
Ubrana w gwieżdzistą szatę
zwraca w moją stronę
swoje serce lodowate.

Bez oporu coś nas łączy
przenikamy w swoje centrum .
Zachwycamy się rozmową .
wzbiła wzrok ponad przestrzeń.
Niczym wulkan zimnych ogni
opowiada mi o swej historii.

Kiedyś była planetą, miała swoj ksieżyc .
Zataczała swoje kregi by gwiezdnej
burzy nie wzniecić .
Była jedną z gwiazd emitujących moc przeżyć.

Nagle ksieżyc zakłócił jej spokój.
Uderzył w strefe własną ogniem i siłą .
Pod cieżarem własnych grzechów
otrącił ja w przestrzeń nieznaną .

Otąd całym swym blaskiem i siłą własną
leci bezradnie na swoj sposób.
Goni czas i napędza go w chwile.
Ledwo wszystko omija ,
nie zatacza już kręgów.
Ona jeszcze nie zgasła .

Rajem życia się stała, bogactwem zmysłów i potrzeb duszy.
Chlebem i wodą każdego oczekiwania.
Ołtarzem Boskości dla potrzeb ludzkich .
I tylko ślepcy zadzumieni w mamonie
niezdolni są kochać ten bezmiar piękna.
Piekłem są sami w sobie i oni
doznają bezpowrotnego końca.

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

fredzia63, 7 september 2010

Wakacyjna miłosc

Wakacyjną miłość echo roznosi
przez piachy pustyni , wzburzone morze .
I tam ,gdzie jeziora i górskie potoki ,
leciutki wiatr podmuchem ja unosi

Niesie ja życie przez światła wielkich miast i wiosek .
Przez łąki pola ją czuć .
Ona coś w sobie ma ,coś ukrywa.
Wakacyjna miłość stoi na molo
patrzy w szum fal .
Gorące słońce serca rozgrzewa.
Tam ,gdzie miłości jest uczucie
rozpala się jej czar.

Każdy miłości chce doświadczyć,
dotykać ją i czuć jej bicie.
Wakacyjna miłość jest tu i teraz tam.
Ona przyciąga wzrok ,gdy na nią się patrzy.
Ona przyśpiesza serca bicie,
pobudza umysł, przyśpiesza krok.
Widzę ja w sukni powiewnej
jej włosy rozwiewa wiatr .
A moje serce bez niej wariuję,
gdy mi jej brakuję !

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

fredzia63, 7 september 2010

Lek i radość

Muszę czasami tworzyć
coś co zostanie na wieki .
Muszę składać ,powtarzać i mnożyć
wszystko co w całość jedną się splata.

Nie wiem czy słowem
czy barwa wyrazić.
Cały tłok myśli w umyśle się splata.
Co poukrywać a co przekazać
nim w ciszy i zapomnieniu legnę.

Choć duszą pragnę wzlecieć w lot daleki
szare i smutne horyzonty zostawić .
To czas mi sie wlecze a godzina trwa wieki .
A myśl choć szybka kruszy się i wali .

W bijącym mym sercu
lęk i radość noszę.
I w krwi ogień co pali i grzeje.
Lęk , gdy Cię miły o cokolwiek proszę .

Wiem ,ze to złudne me nadzieję.
Wiedz,ze radość także w moim sercu gości .
Gdy ,widzę uśmiech na Twojej twarzy
on mi radość daję i krzepi mą wiarę.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

fredzia63, 6 september 2010

Stronice mysli

Korytarzem ciemnosci
wędrują moje myśli.
Są rozproszone niczym
wiązki świateł połączone w cienie.
Bywają nieuchwytne dla wielu,
z trudem rozpoznawane przez innych.

Jednak pozostaja w mej pamięci ,
sa odbiciem mijającym.
Niczym czas stracony bez korzyści .
Nic nie rozumiecie ?
Przyszło mi wkroczyc w nieznany świat .
Świat zupełnie inny .
Pod niebem pełnym cudów żyć,
podróżą wstecz i przód.

Nie wśród tych ,których nawiedził sen.
Sen o miłości i szacunku .
Lecz sen o żalu i bólu .
Tam ,gdzie twór miłości toczy bój
z mieszanką zmysłów i uczuć.
I ,gdzie nienawiść i gniew
wyjawia prawdy sens.

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

fredzia63, 2 september 2010

Szumiące drzewa

Bezmiar ciemnosci w zimnej poświacie .
Na planecie śmierci pustynia przeznaczenia
z braku nadzieii nicość istnienia.

Grobowa cisza i oczekiwanie .
Ożywiona w niewymiennej mnogości prapamięć.
W tle lśni jasny nieboskłon życia.
W lustrze czasu odbijający się cel marzeń.

Splątane ścieżki przywołujesz.
Jeszcze jest wola i jakieś przetrwanie.
Wiele jest zludzen i duchowych radości .
I wciąż to samo oczekiwanie.
Bo na bezdrożach nie ma granic.
W wędrownym losie świetlistych ptaków.
Miliony pytań i zagubionych szlaków.

Za wysokim murem nie trzeba getta ,obozu .
Pełno wyzwań wielu są błyszczace oczy .
O nich zaśpiewa wiatr ,zaszumią drzewa.
Ich ducha broni czas!
Bo dziś juz ich wśród nas nie ma.

Mrok pochłonął ich tak wielu .
Czas wyciszył o nich wspomnienia.
Walczyli kiedyś oto co nasze i dla nas.
A teraz ich już nie ma.

I ,gdzieś zaszumi las i miedza.
Pieśń wolności niesie czas i serce rozgrzewa.
Dla nich śpiewa słowik krążący wśród pól.
Hej!Wszystkie dusze poległe w boju!
Niech ta melodia dla was śpiewa.

I pamięć niosa szumiące drzewa!

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

fredzia63, 15 july 2010

,,Miłość''

Jeszcze raz kochanie wzrokiem stąpam po niebie
Ciągle szukam tam ciebią!
Ognistego twego serca,które ciepło daje....
Brakuje mi na twrzy twego uśmiechu,
dotyku dłoni i calej Ciebie mi brak.
Jeśli chcesz to prawde Ci powiem-poszybujmyw blękit nieba!

Tam ,gdzie śpiew słowika sie rozlega.
Nam oboje tego trzeba....
Niech pragnienia nas połączą,
staną się wspólna naszą miłością.....

I chociaz miłość bywa zmienna jak nastroje ,
doświadczajmy jej oboje!
Ona jest czasami radosna i wzniosła,lekka , czuła , namiętna!
Niekiedy rozpalona jak żar w palenisku ,
ciepło daje wszystkim...

Znaczenie tych szesciu liter bywa różne....
Sa one czułe , mocne , namiętne .
Bywaja niecierpliwe, burzliwei spokojne czasami !
Bo miłosć prawdziwa jest bezbronna i czasami twarda jak skała!
Miłość bez względu na wszystko jest delikatna ,
prosta i lekka jak mgła....

Miiłosc w sercach jest gorąca,
utrzciwa i wierna sama w sobie...
I naprawdę trzeba umieć kochać,
żeby być we dwoje !
Ponosić wszystkie trudy i znoje ....
Dbać nie tylko oto co na zewnątrz,
ale i wenątrz się dzieje....

Bo w życiu nie wystarczy tylko kochać.
Bo w życiu nie wystraczy tylko brać.
Trzeba też jeszcze coś z siebię naprawdę dać.
By we dwoje karmić się miłością -trzeba kochać z wzajemnością!

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

10 - 30 - 100