Latest items:

Poetry

	tetu
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (41)

latest best rating most commented

tetu, 11 march 2024

tu kończy się sen a zaczyna las

rozkołysany brzuch — jeszcze żywy
strach i dziecko

zaśpiewam ci kołysankę
nim drzewom przypomnimy drżenie
zbudzisz się jako las

i będziesz mogło obserwować chmury
a chmury są tutaj przewlekłe
ciągną się od bagien po usta

oddychamy — jeszcze oddychamy
ziemia wysysa nasze wody
a ja patrzę wzrokiem niedoszłej matki

jak pochylone drzewo karmi
spragnioną dziewczynkę

number of comments: 0 | rating: 4 | detail

tetu, 22 february 2024

wstrząsy wtórne

uciekłam
nigdy nie myślałam o ucieczce

obcy dom
dziwny sen
powietrze wolne od prochu
ściany bez pęknięć
c i s z a

uciekłam
lecz nigdy nie odeszłam za daleko

dom — obcobrzmiący sen
proch wolny od powietrza
pęknięcia bez ścian
ciii

we mnie wciąż wojna
przeniesiona potajemnie kula
kulę się
na dźwięk i zapach

w czasie dokonanym
niedookreślony grób przekrzywiony w krajobraz

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

tetu, 26 february 2023

i odpuść nam

Piotrze —
nasza wiara że w końcu się uda
leży głęboko — pod gruzami
serce bije bezpowrotnie

zostawiłam ci bochenek chleba
piekarz mówił że z dobrej mąki

Chleba naszego powszedniego

weź go i zanieś tam
gdzie zbudujesz dom przesiąknięty światłem
jego blask będzie twoją chwałą

nie wahaj się
zwątpienie czyni nas słabymi
jeśli taka twoja wola — będę tu
kołysząc się na krawędzi bezkresnego błękitu

z nadzieją
że już nigdy nie rozstąpi się ziemia

number of comments: 2 | rating: 8 | detail

tetu, 8 february 2023

kiedy mówię że cię kocham

noc rozrzuca gwiazdy — są ciężkie
spadająca rozbija ukamienowane słowa
tabliczka z napisem: alea iacta est
rozpada się na kawałki

odłamek trafia w oko i
transcendentalne traumy wypływają
musisz zmierzyć ich wielkość

prawda absolutna różni się od twoich wierzeń
sięga tego co najczystsze

pomimo różnych form
najbardziej plastyczny jest czas
znalazł w tobie diabła

więc kiedy mówię że cię kocham
przekraczam granice
nieokreślone pozwala się określić

i to jest ta przestrzeń być może próżnia
gdzie archetypy wrastają w misterność

number of comments: 1 | rating: 9 | detail

tetu, 26 january 2023

głód

Są noce, kiedy wilki milczą i tylko księżyc wyje. George Carlin

rozciąga się, pęcznieje. we mnie światło -
szczelna nieskończoność osi czasu - ofiarowanie
ciała i pokarmu. to wciąż za mało; nienasycenie

wykracza poza pełnię księżycowych krawędzi
i płonie. w atmosferze czerni
siekam niebieskie migdały, dopieszczam obcych

bogów. nocne niebo jest wolne
od podatków i barwnych parasolek, gdzie anioły
leżą do góry nogami. to czas jednorękich bandytów,

pachnących prostytutek. to czas, żeby zawrócić;
stąd aż do świtu - rwące niebo
rozwija skrzydła nietoperza. wyję!

jakkolwiek zwodniczo to brzmi.

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

tetu, 6 january 2023

Rokowania

Noc otwiera okno
przed nami
odsłania talię

jestem częścią boskiego planu
księżycowe włosy sięgają dłoni
wystarczy złapać by odróżnić wróżbę
od rzeczywistych tęsknot

wódź mnie więc na pokuszenie
zanim skorpion przebiegnie nam drogę
będę gotowa na śmierć

opowiem ci o prawdziwej bliskości
wielkich i małych arkanach —
miejscach możliwych do odkrycia
gdzie zawsze milczałam
jakby cię nigdy nie było

wódź mnie wódź
wysyp gwiazdy z rękawa
nim pustelnik każe zrobić krok w tył
wyszepczemy wszechświat

do nas należy ostatnia karta
rzucony do stóp meteoryt

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

tetu, 18 november 2022

pierwsza lepsza

zmierzch uszczelnia drzwi
okna zaciągnięte czernią
bez podejrzeń o zdrady
tłumią bunt

ulicznej latarni Wenus świeci w oczy
nie musisz prognozować chmur
parujące ciała delektują się zapachem
pustki ubywa wraz z deszczem

w kałużach niebieski księżyc
ociera się o nieważkość świtu

number of comments: 1 | rating: 4 | detail

tetu, 3 june 2022

Stos

zaczęło się
od (za)draśnięcia
jeszcze nikt nie umarł
a już dolewają wódki

do ognia piję
mam spierzchnięte usta
i lepki język

jeśli myślisz
że (pod)palę most
nie wiesz o mnie nic

zadry wychodzą z cienia
kwitnącej rany
w krwawym otoczeniu
coraz większy stos
piętrzy hartowane głosy

na obraz i podobieństwo
na słowo które było ciałem
a teraz ciało leży w słowach
w kałuży czerwonych słów

pod niebem odciśniętym w granacie —
Małgorzata
wierzy w ocalenie Mistrza

więc jeśli myślisz
że powiesz: pal! i (s)palę
nadal nie rozumiesz czym jest wojna

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

tetu, 30 april 2022

do wyczerpania snów będziemy się dzielić

Daj rękę, pójdziemy wstecz po naszych wspólnych śladach, pozwól, że poprowadzę cię raz jeszcze. Halina Poświatowska.

wielokrotność obrazów ma miejsce
pod koniec życia ufasz tylko śmierci
sen o wolności wciąż należy do nas
niebo identyfikuje poległych
za miłość wierność i że cię nie opuszczę

przytul się ceremonia w pozycji leżącej
ma fundament z kamienia
koniec hymnu jest początkiem marszu
dla niezupełnie umarłych

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

tetu, 6 april 2022

Z rdzawych chmur spadnie ciężki deszcz

Powiedz, że będzie dobrze, a roziskrzone niebo
przestanie odstraszać ptaki. Kilka z nich
spadło na balkon, nawet pies nie podszedł bliżej,
skulił ogon i wył, wył jak syrena. Nad miastem

chmury puchną od wyschniętych kości, czarna mgła
zabiera modlitwy, w gardłach zalega dym. Nie patrz tak!
tutaj wyrośnie ogród słonecznych kwiatów, kwitnących
o każdej porze roku. We wszystkich kierunkach

wiatr rozwieje pestki; będą jak krople krwi,
krwinki, krwiaki — czysta hemostaza. Pamiętaj!
zmiażdżone wkrótce się odrodzi. Mamy swoją historię
odnajdowania dróg. W rozerwanej przestrzeni

pomarańczowa kula, ścina głowy pełne słoneczników.

number of comments: 2 | rating: 8 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: tu kończy się sen a zaczyna las, wstrząsy wtórne, i odpuść nam, kiedy mówię że cię kocham, głód, Rokowania, pierwsza lepsza, Stos, do wyczerpania snów będziemy się dzielić, Z rdzawych chmur spadnie ciężki deszcz, Jeszcze mnie nie budź, przejść przez światło dnia i nie spłonąć, w podeszłych czasach wciąż jesteśmy młodzi, Piję jasne na znak (s)pokoju, podoba mi się twój romantyzm, moje ciało jest miejscem pochówku, deprywacja, ***[noc jest pełna. od znaczeń, po koniec języka...], ***[noc jest twarda. od deski do deski...], pomiędzy tym co kocham, wyliczanka, (od)kochaj, próba wiary, po obu stronach wiersza, Złudzenia, Błysk pamięci, como una basura, znaki, z wiekiem nabywam uczulenia, Pok(r)uszenia, Przeciwieństwa, fotofobia, Niewskrzeszenia (bezsilność 5), przysięga ( bezsilność 4), nie nazywam już braci po imieniu, Nie pożądaj (bezsilność 3), Rubikon (bezsilność 2), bezsilność, zapatrzenie, E= mc kwadrat, Okołolirycznie,

Latest items:

Poetry

tu kończy się sen a zaczyna las

wstrząsy wtórne

i odpuść nam

kiedy mówię że cię kocham

głód

Rokowania

pierwsza lepsza

Stos

do wyczerpania snów będziemy się dzielić

Z rdzawych chmur spadnie ciężki deszcz

Latest comments:

contact with us