Poetry

Zbyt łatwo jest nam poczuć,
Gdy tylko sami chcemy
Uczucia uczą uczuć;
Których tak pragniemy-

W zbiorowych naszych wizjach!
Zrodzono wspólną wartość,
Budzoną w nas we snach-
Co czekać na nią warto

Jak długo poczekamy
Czyż aby nie na próżno?
Gdy mamy te omamy-
To zwykle jest za późno..

Ref
Bo życie nie ma wyczucia czasu!
Ani litości dla nas spóźnionych...
Ile by trzeba szczęścia by trafić
Kiedy się mylą, całe miliony!
Bo życie nie ma! wyczucia czasu...
Ani litości...


Bo pewność w nas zawodzi,
Lecz cel się jasnym staje
Wychodzi tak, że schodzi,
Rzetelnie- brnie się dalej...

Odwrócić zaś nie mogąc,
Błędnych swych decyzji
Wbrew sobie - w zgodzie z sobą
By nie cierpieli inni

Nie niszcząc bardziej ruin,
Już wiemy, że chybiamy
Znów dla nas nic z tej puli;
Już na nic nie czekamy...

Ref.

W głębiach własnych marzeń
I poprzez nadziej
Stworzyliśmy razem-
Coś,
Co nie istnieje...