Latest items:
poetry
Satish Verma, 18 march 2021
Breathing Barriers
You receive when
you don't ask,
celebrating the soul
with mind.
The matter, the blurred
awareness was made
of tiny faults.
The fabric breaks
in yes or no. Pricks draw
the blood of million screams.
The moon catcher blights
himself. Flowers
pull up the roots. Nowhere to go.
The shadows close
the windows. You grope
in dark, searching the right
word or answer.
Don't turn your head.
Pathways are sinking.
Satish Verma, 17 march 2021
A Dying Hymn
Your face had only the
eyes, when you flew backwards,
hovering like a humming bird.
There was no absolute,
hoisting the beheaded god.
In transience I will meet you
in air and shed the body.
In mouth-hole you put
all your wisdom, to bisect the
virgin house. Violence creeps into
the roses. They droop and bleed.
I will talk to burgundy-black
moon, not to leave footprints on
my face. My lips are going to
catch the stolen kisses.
Satish Verma, 16 march 2021
Thousand Truths
Ah, this was the comfort of
defiance. You can
expunge the consonance.
You are not proving anything
except to play devious game,
with fossils. The lunacy
will hide you.
A thoughtless state comes
to exit. There is absolute stillness
in the busy bee suspended
in moonlight.
No awards. No flogging. What
you can give without seeking
any space? You cannot
eat your own progeny.
Satish Verma, 15 march 2021
Breaking The Golden Leash
Float seamlessly in dark.
Come in my arms,
like a cloud―
like a moon.
The cult will live
on for eternity to
meet the challenger.
The objector had
the flatfoot. Will walk
overdressed.
In eerie silence―
an agile titan was going
to vilify himself.
Conscientiously I
wanted to feel you once
in my verses.
No virtue, no sin
was needed to come to
the lips of an abyss.
RENATA, 14 march 2021
nic o mnie nie wiesz
rozpaczliwie pragnąc miłości
tulę poduszkę aż do braku
krwi stapiającej się w wosk
pod spodem wczorajszego dnia
JA i TY niedomówienia niepewność
naszprycowanych miodem kłamstw
JA i TY taka porcelanowa kruchość
przeistacza się w wieczne MY
zapadamy się jakby ziemia była płaska
wzloty Dedala upadek Ikara
unieść się odfrunąć i runąć
przepraszam kochanie przepraszam
za te całe wspólne lata powstał dom
bez oddechu w rocznicę
gdzie ściera się początek z końcem
RENATA, 14 march 2021
niepewność
scałujesz pocałunkiem zacałujesz
fałsz kant obłudę
wystające nitki wątpliwej
jakości wątków z kącików ust
pożądania godny biust
i błysk w oku
w twoim kroku
najlepiej ogrzać myśli
cokolwiek zrobisz nie stracę
błyskawic przeszywających mózg
mógł sporadycznie na falach
odbierać łączność z Otellem
co powodowało wzrost tempa
temperatury między dwoma
pałeczkami szczęścia
zaglądając w rozgwiazdy
już wiesz że tylko z nią
na te połoniny wrzosowiska
dzikie krainy burz i miodu
zachłannie chcesz
by ciągle siedziała na twoim
kutasie unosząc płową grzywę włosów
rozrywany świat na kawałki
magia mydli oczy
a ty cipkę wystawiasz
długo żyję w niepewności
czy ktoś oprócz mnie
konia tam wstawia
głos słodki sugeruje
tylko do ciebie coś czuję
ale po co z innym esemesujesz
tak jakbyś chciała
zostawić furtkę na zapas
następne jutra sklejone
spermą lat lubieżnych
ekskluzywne pokazy
miłosnych praktyk
wyostrzają apetyt bardziej
niż słynna owa
zupa pomidorowa
Satish Verma, 14 march 2021
Without Envy
This command was
unpunishable.
I will not accept the defeat
from life.
You were mending the shoes,
of god. My vase had
broken. This is my burden,
I carry the body of a poem.
Waterfalls. I stand in
midstream. Throw my walking stick
in flowing stream. Will heal
the dead legs of a thought.
The belly is full of crickets.
No light. The unending muffled
trill. The pebbles fall in nightmares.
I seek the ending of blue marks.
The air fills the lungs with your prayers for me.
Satish Verma, 13 march 2021
Blood Feud
In moonscape, a flower
remedy, enters the white
smoke of your eyes. An open―
house shuts.
The coal writes its name on
blue skin. We were slaves of our
own deeds. I want to go back to
my ancestors, to learn the clock.
Unheard the suicide of
a viper, eating its own venom.
The fat people will come in line―
to pay homage.
White caps and black caps in
thick silence, drink the empty glasses,
cutting the meat of the books―
and reading again the sky.
Satish Verma, 12 march 2021
Asking Yourself
Exploring yourself―
with an ornate dagger,
to find the missing link.
My integrity was at
stake. From where did―
you start?
Bring the steel from
the sea, and loneliness
from the storm.
The beige sunset
would dare to go ahead
of the red moon.
Will you threaten a
small reply? The lips were
in the state of siege.
I will meet you
one day at distant dangers.
How far you will go with me?
Satish Verma, 10 march 2021
Out Of Way
I do not know,
If it was a religious assault―
to meet god,
face to face―
when my poem was burning.
One tooth broken―
I cannot speak properly. But
my eyes will show my angst,
my unretrieved light
from a tunnel.
Who will find the sun, when
night was sick? And grievers
had gone to dig up a grave?
There was a meaningless pain,
in waiting. The poem was dead.
Day you are in, day you
are out. It was a beauty
to hear nothing.
Latest comments:
11 november 2025
ajw
sam - nie mam pojęcia
11 november 2025
Jaga
To tylko ścinki, całość nie do ogarnięcia
11 november 2025
sam53
Z pewnością jest w tym jakaś część prawdy...
11 november 2025
Wojny są jedną wielką zarazą.
11 november 2025
Belamonte/Senograsta
kupuje wszysto oprocz tej genezy, choroby, pchły
11 november 2025
spojrzały moją samotną aleją - tak bedzie
11 november 2025
co za piękne oczy spojrzały się z moją samotną
11 november 2025
skończyło się na obniżonej ocenie ze sprawowania,
11 november 2025
i zapamiętałem twarze prawie wszystkich z którymi
11 november 2025
w pewnym momencie najważniejsza :))
11 november 2025
a czy muszą być zachowane rymy krzyżowe?
11 november 2025
chyba ciepełko najprzyjemniejsze... nigdy nie
11 november 2025
wiesiek
10 november 2025
wiesiek
9 november 2025
wiesiek
8 november 2025
wiesiek
7 november 2025
wiesiek
7 november 2025
Jaga
5 november 2025
wiesiek
5 november 2025
wiesiek
4 november 2025
Jaga
3 november 2025
wiesiek