Igor Bielenik, 4 june 2010
hej, jak się masz? nie patrzę ci w oczy,
nie trzymam cię za rękę, nie staram się czuć
twojej energii - jestem zimną i martwą,
całkowicie sztywną kostką lodu, zamkniętą
w kącie kształtów, które mnie otaczają.
błyszczy światło i błyszczą powierzchnie,
ale nie przenikają. zmumifikowany
wewnątrz tej struktury obraz chmury
przypomina by wziąć głęboki oddech.
znów robi się ciepło, znikają granice.
hej jak się masz? ja też mam się dobrze.
pozwól że rozluźnię krawat i pójdę
błądzić. jest dużo, dużo więcej ciekawego,
niż tylko bycie "na szczycie rzeczy".
Igor Bielenik, 30 may 2010
Jeśli chodzi o wypowiedziane przez nas
słowa, to nie dzielą nas już żadne bariery;
Bezwstydnie wypróbowałem stopień
jej cierpliwości. Emocje są tak gorące,
że wystarczy wypowiedzieć pewien zwrot
ekshumując pogrzebane esencje. Ale
nic już nigdy nie będzie jednoznaczne.
Domagamy się coraz silniejszych
wrażeń, dopingu, a potem alkoholu
żeby uśmierzyć ból. Gasną okna -
nie mogę sobie przy -
pomnieć, dlaczego wpadliśmy
w tę nieruchomą ciemność...
Jej chłodne odcienie blond i moja
narastająca żałość. I wszystko
jedno dla rozproszonej uwagi.
Igor Bielenik, 9 june 2010
hieny ograbiły zwłoki ofiar -
przeczytałem dziś w gazecie przy śniadaniu.
tak teraz sobie siedzę i myślę - kto
i jak tę gazetę mi podrzucił, skoro
okna są zabite, drzwi zaryglowane, klucze
połknięte, a ja sam, żadnego z tych
kluczy jeszcze nie wysrałem?
Igor Bielenik, 17 june 2010
wróciła. w dłoniach trzymała kamień.
włożyłem go sobie do środka - od działania
do nie-działania - uważny w dwójnasób.
gdy ziemia stała się niebem nie było
żadnej przerwy. radość przychodzi gdy seks
znika. wibrujemy, pulsujemy radością
totalną, tymczasem Bóg logika ( choć
to tylko mentalna hipoteza) niczym nożyce
wszystko tnie, dzieli. i ona
odeszła. rzuciłem w nią kwiatem. to taki
kompromis. nie mogłem rzucić kamieniem.
Igor Bielenik, 22 june 2010
przywiózł żywą świnię. żeby była
świeża. jest bardzo łagodna, to nie pies
nie gryzie, ale kwiczy. co będzie
jak będziemy ją zabijać? potrzebna jest
taśma izolacyjna - może się sama
udusi? trzeba zgasić światło. żal mi żywej
kiełbasy i mięsa w galarecie...
http://www.youtube.com/watch?v=RSn3P9mZnTw
Igor Bielenik, 13 may 2010
strzeż się wścibskiego kelnera
przepełnionego słowiańską dumą -
sprytny, zadowolony z siebie prostaku -
jesteś bardzo niewinny, taki niewinny,
że aż żałość bierze
i uderza w zęby. Ponieważ
samotne zaabsorbowanie sobą
jest szkodliwe od bitki zawsze lepsza jest
pyskówka - rezonuje profesor Kopytko
podnosząc kamień - człowiek
to wspaniała maszyna
nie ma w niej duszy. Umysł
trzeba zaskakiwać - sukces polega
na uzyskaniu podciśnienia - o!
podrzucam kamień, kamień do mnie
wraca! - ponieważ reminiscencje
są przereklamowane, to tyle
w kwestii dialogu. Myk, myk,
Pegaz zasysa parę z benzyny do cylindra
i bieguny zaczynają się obracać.
O w mordę! Schwytać go i zgasić mu
ten arogancki uśmieszek!
Nie znam się na sztuce, ale wiem
co jest paskudne. Czuję to, rozmyślam
o tym polerując swój nagrobek
na fejsbuku. A w Jakuszycach k. Szklarskiej
Poręby ścigają się psie zaprzęgi.
Przodują samice. Czad!
Igor Bielenik, 21 may 2010
Zwolnili bombę, leciała prosto na mnie
tylko mnie obryzgała wodą
potem zestrzelili ten samolot
Nie wolno poświęcać życia na próżno.
Igor Bielenik, 18 may 2010
Znaleźć duszę w ludzkim mięsie,
połączyć prawdę z prostotą
i nowy kosmos. To już niedługo -
dobro zwycięży, bo przecież
musi, by piękniej żyło to, co żyje!
Słońce ze świata zwykłego -
nie z zaświatów liznęło mnie
promieniem. Patrzę w górę,
w oczach mi ciemno. Zaledwie
błysnęło, a teraz mnie mija.
Ech, życie zasrane.
Igor Bielenik, 8 june 2010
byłem drewkiem popychanym prze fale -
jedna podawała mnie następnej. i wyrzuciły mnie
na brzeg. leżałem w słońcu na piaszczystej
plaży, aż ktoś mnie stamtąd zabrał. obudziłem się
w płomieniach - jeden podawał mnie następnemu
aż lekki opadłem na ziemię. zasnąłem
gdy wiatr rozdmuchiwał popiół z ogniska.
Igor Bielenik, 14 june 2010
żryj
bo nie masz innego wyjścia
chyba że przez zamknęte okno
razem z szybą, ale odradzam -
po drugiej stronie
jest prawie tak samo, czyli
odwrotnie:
ustarzysz się jako piernik,
skulgniesz się z łóżka
na podłogę, potem wstaniesz
i będziesz się zmniejszał
aż do narodzin. i znów:
żyj
żryj
bo nie masz innego wyjścia
chyba że się nauczysz
przechodzic przez dziurę
w ścianie
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
16 may 2024
O TrinitySatish Verma
15 may 2024
1505wiesiek
15 may 2024
ToastJaga
15 may 2024
Studying LifeSatish Verma
14 may 2024
NonethelessSatish Verma
13 may 2024
I Write With Red InkSatish Verma
11 may 2024
Everything Is BlackSatish Verma
10 may 2024
Wielki wypasJaga
10 may 2024
Tangerines SingSatish Verma
9 may 2024
0905wiesiek