Poetry

Biały marmur kolumn i posadzka świecąca się w kształty
grających na cytrze duchów drzew w ciepłej przestrzeni
i łodzi na pełnym morzu zapach kadzidła przyrządzonego
z kory sandałowca które oczyszcza słono gryząc

może to medytacja nad pragnieniem które zamilkło ujrzawszy raz
pijanych Olimpijczyków wśród zgiełku złotych trąbek i konfetti
osiadającego na grzmiących torsach w nieustannej metamorfozie
ku coraz wyższym szczeblom dzikości i szaleństwa

może trzeba szukać ciszy mocnej jak kilkusetletni dąb
milczenia na wierzchołkach gór walcząc z materiałem
który przyjął bardzo głęboką ranę
i zamienić ją w siłę mądrości zaklętej w stabilnej formie