23 april 2014
w końcu złapałem życie
po tylu latach łowów
spłoszone gonitwą
wystraszone hukiem prochu
uciekało zdyszane
w popłochu
w końcu się udało
samo wpadło w moje ręce
za zakrętem
w dobrze znanej mi alejce
i złapałem je za mocno gdzieś za szyję
bo pobladło bez mruknięcia
i nie żyje
1 april 2025
To jest to wzgórze co je Kundera opisywał ?
1 april 2025
Piękny wiersz i przemyślenia.
1 april 2025
Przystojny:)
1 april 2025
Myślałam, ze to widok w Warszawie, tylko kościół
1 april 2025
Zmieszanie pocałunkami smakowite.
1 april 2025
Cóż, czas nie stoi w miejscu, a jednak w środku
1 april 2025
Tak, masz rację, myślę, że bardzo ważne
1 april 2025
A dla mnie bociany nie są złowrogie, choć
1 april 2025
Smutny jest dotyk zimnej ściany, smutne jest
1 april 2025
Urocza, ale nasze miasta też są urocze wiosną, byłam
1 april 2025
W związku lepsza jest szczerość, msz... "pijemy
1 april 2025
Super wiersz bardzo oryginalny, a jednocześnie
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
1 april 2025
Eva T.
1 april 2025
wiesiek
1 april 2025
ajw
1 april 2025
ajw
1 april 2025
absynt
1 april 2025
absynt
31 march 2025
Eva T.
30 march 2025
marka
30 march 2025
marka
30 march 2025
marka