Latest items:

Poetry

	Aśćka
	PROFILE About me Friends (53) Poetry (4) Prose (1) Photography (12) Graphics (4) Postcards (1) Diary (1)

latest best rating most commented

Aśćka, 15 august 2015

***

byliśmy tacy gigantyczni, spuchnięci od nadmiaru słów
z napiętym do obłędu czołem, zadartą brodą
za polotem, bólem stóp
wrośniętych w ziemię

niektórzy piszą ogniem w wodzie
i wiążą skały w stada chmur
- biedzą się, by jak najprościej
opisać to, co jest złożone-
inni próbują na bibułce
odcisnąć w zdaniu pojedynczym
krew, z najprawdziwszego palca
ma być ta opowieść, tak
czysto jasno odzwierciedlać życie, śmierć

kto ci dziecino mówił: pisz
i mieszaj w sobie słoje, cement, bądź
gdzieś u wieży jedną z cegieł,
leż wierszem albo rośnij, w małym
bardzo upartym drzewie

z czyjej to niecierpliwej śliny
lepiono w glinie nasze serca

język – śmieszne – taki żebrak, żertwa

number of comments: 31 | rating: 10 | detail

Aśćka, 18 july 2015

przedmiot liryczny

który nie byłeś wcale nadzwyczajny
człowieku z wierszy
wieszany na drewnianym kołku
stawiany w kącie, leżysz na dnie szafy
i czekasz na to nie-wiadomo-co, a czasem
przyjdzie nocą mysz, pogłaszcze wąsem
coś-nie-coś ponadgryza los kukiełki
i tak codziennie i za każdym razem
tak ktoś ci coś ci zrobi z tobą
- dyżurny homo sapiens, rekwizyt -uczestnik

zaprawdę ci powiem, jesteś poezji
nadzwyczajnie potrzebny

number of comments: 37 | rating: 16 | detail

Aśćka, 12 june 2015

PANDOR

hallo? potrzeba mężczyzny! po prostu mężczyzny
podać cechy szczególne? z przekonaniem i z blizną
nie! żadnego pierwiastka! wekowanych plemników,
przybornika z fallusem, sterty badań (dowcipnych)
- na obecność cech samca,.. same se róbcie jajca!
czy co chcę kupić?! męskie doładowanie?
triceps w implantach i krawat? jaka znowu umowa,
gra społeczna, karnawał - nie, nie mam nastroju
do przebieranek i zabaw - u mnie prawdziwy dramat
potrzebuję mężczyzny, tak, tego właśnie,
tego człowieka od nieszczęść
od zaraz

number of comments: 24 | rating: 15 | detail

Aśćka, 26 december 2013

My

bo na zwrotnicach nasze życie się rozchodzi
to w lewo, w prawo wiedzie droga
i moja twoją staje się na kilka chwil, krzyżuje,
jak krótki, mocny uścisk dłoni,
by zaraz jechać razem-całkiem-obok
patrzeć na migające twarze
związać następny porwać splot
i tak kolejny zwrot,
kolein rozstań korytarze

Tom Waits, Take it With Me
http://www.youtube.com/watch?v=Dixxse4dpQ4

number of comments: 108 | rating: 3 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: ***, przedmiot liryczny, PANDOR, My,

Latest items:

Poetry

***

przedmiot liryczny

PANDOR

My

Latest comments:

contact with us