7 july 2011
Rozdarta,
wypatroszona z resztek współczucia.
Zimna i nietrwała,
zaklęta we własnym świecie.
Zamknięte drzwi,
nikt nie ma klucza.
Zaplątana w pajęczynie...
pajęczynie własnej niemocy.
Miotam się jak mucha...
Pająk, przyjdzie jak kostucha.
Pająk, wyssie ze mnie życie.
17 september 2025
Po raz.
17 september 2025
cenna informacja, aczkolwiek o wiele bliżej
17 september 2025
Zero do zera z autowskazaniem.
17 september 2025
Nasza pustka, czyli Pustka Lokalna to zaledwie
17 september 2025
nawet poezja tyle nie mieści - jest zależna
17 september 2025
z tego wynika, że przeszłość skończy się,
17 september 2025
wkrótce Jasiowi zabraknie motylków...
16 september 2025
Wszystko jest możliwe, tym bardziej w Poezji
16 september 2025
Obserwowanie galaktyk, to patrzenie w przeszłość.
15 september 2025
Złoto zmieniło się w ołów, bo alchemik niezbyt
15 september 2025
wiersz przy którym się milczy, bo odbiera mowę...
15 september 2025
Efemeryczne bukiety
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
17 september 2025
wiesiek
16 september 2025
wiesiek
16 september 2025
absynt
16 september 2025
absynt
15 september 2025
wiesiek
14 september 2025
wiesiek
13 september 2025
wiesiek
12 september 2025
wiesiek
9 september 2025
absynt
9 september 2025
ajw