Poetry

na bezdrożu mgły błądził Edyp
gdy niebo z ołowiu
spadło na jego oczy

i nastała ciemność poznania

Edyp zawsze chciał prawdy
dlatego został wtajemniczony

delficka wieszczka wyrzekła
kilka zabłąkanych słów
które krążyły
jak liście laurowe
jak ciała niebieskie
jak ciemna ciemna noc
świtająca daleką drogą
w nieznane

Edyp przemierzał swój bezkres
krokiem zbyt pewnym
jego niezdarne nogi
potykały się
o popękane gwiazdy
zanim przeczuł jasność


2008