Latest items:

Poetry

	Jestem Może
	PROFILE About me Friends (2) Poetry (11)

latest best rating most commented

Jestem Może, 5 february 2011

już nie chcę

przeżyłam już twoją śmierć
tłukąc się o ściany serca
niczym ślepiec
zabolało najmocniej
jak mogło
przeżyłam
za mną już witanie wschodów słońca
otwartymi oczami
to juz było
minęło
jak drugie życie

po co więc wróciłeś?
przecież znowu odejdziesz
powiesz całując mnie
-twój jestem
lecz wiem
śmierć zakradnie się cicho
między dotykiem a słowem
w tej przestrzeni cię znajdzie
pochwyci wahanie
odejdziesz
nim słońce wstanie

znowu umierać zaczniesz
powiem ci...
ja już nie chcę........

number of comments: 3 | rating: 11 | detail

Jestem Może, 4 february 2011

zanim miniesz

nim przeminiesz
niech miłość mnie jedyny raz pocałuje
a swym bólem
niech pamiątkową laurkę wymaluje

nim przeminiesz
miń mnie powoli
przez każdy mój włos swą obecność przeciągnij

wtul mnie w swe piersi
jak matka dziecko
zapłacz
jakby umierała jasność

a gdy już przemijać zaczniesz
zawołaj mnie
chcę przeminąć z tobą

number of comments: 4 | rating: 10 | detail

Jestem Może, 4 february 2011

znowu

po co znowu kręciłam rzęsy
w drżeniu seca
szłam do ciebie
skoro znowu nie przyszedłeś

miejsce nadziei
uboższe
o kolejny mój uśmiech

po co czekałam
liczyłam godziny
skoro znowu zmiażdżyłeś mnie
swoim nie-byciem

odklejam kolejną rzęsę
przykładam do ziemi

i znowu
czekam

number of comments: 0 | rating: 4 | detail

Jestem Może, 8 november 2010

Jak to możliwe

Jak to możliwe

jesteś tak blisko
zasłaniasz prawie wszystko
i twarz twoją odtwarzam ciągle w pamięci
a jednak ustami jedynie rozpoznać cię mogę

nawet oczy czasem tak obco przymykasz
patrzysz – gdzie - nie wiem
i tylko całując powieki upewniam się
że nie odszedłeś

jak to możliwe

rozmawiamy tak dużo
że myślę – już blisko - już wiem gdzie jesteś
i słowami już prawie ust moich dotykasz
a jednak znikasz

szukam twoich śladów co noc
wargami do ciebie się zbliżam
zacałowuję twoją obecność
nareszcie jesteś

jak to możliwe...

number of comments: 0 | rating: 4 | detail

Jestem Może, 1 august 2010

***

nie pozwól zasnąć moim rękom
nie chcę
nie chcę

straciłam oddech tracąc ciebie
próżnią palce moje
próżnią usta moje

stałam się bezbarwnym balonem

nie wstrzymana przez ciebie - uleciałam
gdzie jestem teraz
gdzie jestem?

pękłam...
szczątkami swymi niebo oplotłam
nie ma mnie

nie ma

number of comments: 2 | rating: 8 | detail

Jestem Może, 21 july 2010

gdybym

gdybym tak mogła
oddzielić miłość od samej siebie
zdjąć ją jak płaszczyk
i oddać tobie

gdybym tak mogła
być miłością i nie być nią jednocześnie
nosić jej imię
z zakrytą twarzą

gdybym tak mogła
kochać i nie być -

nie mogę jednak zdjąć miłości z siebie
głęboko ukrywa się we mnie

kiedy chcę dać ci miłość
daję ci siebie

number of comments: 3 | rating: 11 | detail

Jestem Może, 17 july 2010

nisko

nie szukam swojej gwiazdy
jestem sobie nisko

nie szukam tronu
ciało mam sobie nisko-

nie zapominam że jestem
- tylko-

złap mnie Boże
tu gdzie jestem
nisko

nie zamieniam już rąk w skrzydła
wiem-
moje ręce nieba nie pochwycą

przyjdź do mnie szybko
nie pozwól wyschnąć moim źródłom

daję Ci moje ciało
które błękitem być chciało
dla Twojego nieba

a stało się odbiciem
księżyca w kałuży

zechciej w niej umoczyć
choć swój palec

number of comments: 3 | rating: 12 | detail

Jestem Może, 17 july 2010

ojciec

o tobie nie wiedziałam prawie nic
wiem jak miałeś na imię
i że ojcem moim byłeś
którego kocham nie kochając
za którym tęsknię nie tęskniąc
w twoich ramionach nie szukałam pocieszenia
dziś
gdy twoje ramiona się kruszą
szukam ich ciepła
ojcowskiego spojrzenia
potrzebuję bardziej teraz
kiedy cień okrył twoje oczy
ale nie obawiaj się
pamiętam je
-
potrzebowałam cię nie wiedząc o tym
teraz ubogie mam wspomnienia
ale wierzę że gdzieś jesteś
i wiesz o mnie więcej niż wcześniej
może wciąż we mnie wierzysz
potrzebuję tej wiary
za którą tak tęsknię

dziękuję za wszystko

żałuję że moje słowa
zostały wraz z tobą ukryte w ziemi
przepraszam cię tato
za milczenie

number of comments: 2 | rating: 6 | detail

Jestem Może, 15 july 2010

...

i rozpłyniesz się w mojej krwi
z czasem przyzwyczai się do ciebie

i nie wzburzysz jej już we mnie
a popłyniesz spokojnym strumykiem

twoje oczy - kamienie
których woda i czas nie zmyje
będą lśniły swym granatem i błękitem

spokojnie popłyniesz we mnie wiecznym strumykiem
chociaż ja nie ujrzę już w nim siebie

number of comments: 0 | rating: 7 | detail

Jestem Może, 15 july 2010

ciszej o nas

Nie mów światu że kochasz
ja milczę
i nie mówię nic o twoich rękach i oczach
chcę doczekać Nas
kłamię więc

nieśmiertelnymi będziemy
jeśli w milczeniu
i w bezdotyku
wyjdziemy na brzeg czasu

w tajemnym śnie
ukocham cię
a ty nic nie mów światu
o naszej miłości