Poezja

Stara szuflada chowa sekrety-
stertę spłowiałych listów i fotografii. 

Na żółtym papierze nadjedzonym przez
czas, wyblakłe słowa zapewniają o miłości .
Z sepii spoglądają obce oczy, jakiś grymas
przekrzywionej twarzy.

 Jeszcze stary , rozbity zegar,
który zatrzymał się na szesnastej
kiedy ktoś pił czarną kawę
czytając tomik wierszy.

 Wśród rupieci filiżanka
taka w kolorze écru, w niej anioł
z odłamanym skrzydłem . 

Starej szuflady nie wolno
zbyt często otwierać
mogłaby się rozpaść.