Najnowsze prace:

Poezja

	Pawelix
	PROFIL O autorze Poezja (5)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Pawelix, 19 października 2011

„Los”

Dziwna to i tajemnicza siła
Co losy dwóch ludzi ze sobą styka
Jak morskie krople w morzu
Tak tęskno nam za nimi
Nieraz również się zastanawiamy
Albo i nie
Jakaż to dziwna i
tajemnicza siła
Złączyła ich razem tego poranka
I już od tamtej pory
Na zawsze ze sobą byli
Ta dziwna i tajemnicza siła
Albo i nie
Ale być może to ona sprawiła
Że razem w objęcia sobie skoczyli
I razem pożegnali się ze światem
Zostawiając za sobą tylko wspomnienia
Przepełnione płaczem
Lecz nie wiadomo kto lub co to spowodowało
Być może ludzie lub przypadek
Albo to tylko ona
Która krąży za nami nieskończona
Nieprzewidywalna i niespełniona
Bo to jest właśnie ona
Dziwna i tajemnicza siła
Co losy ludzi ze sobą styka

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

Pawelix, 19 października 2011

„Strach”

On zawsze jest z tobą wszędzie
Czy to w domu
Czy to na zakręcie
On razem z tobą zwiedza świat
I razem z tobą dzieli życie
Od niego nie uciekniesz
Nawet gdybyś chciał
On cię powstrzymuje
Od życiowych decyzji
I od zrobienia kroku naprzód
Lecz ważne jest to
I tylko to
Żebyś się nie dał
Gdyż to tylko on
Twój bliski przyjaciel
Co prawda czasem ci przeszkodzi
Ale czasem ci pomoże
Ostrzeże przed niebezpieczeństwem
A przecież każdy z nas
Lubi nieraz z nim przebywać
A czy on ci przeszkodzi w czymś
To już jest tylko i wyłącznie twoja decyzja

liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

Pawelix, 9 października 2011

"Kwiaty"

Krótki wierszyk
Jak kwiatek
Krótki wierszyk
O wszystkim
Przyjaźń jak kwiatek,
Który można łatwo zniszczyć
Chwila nieuwagi i już będzie po wszystkim
Miłość jak kwiatek,
Który może zwiędnąć długo nie podlewany
Rodzina jak kwiatki,
Które wiatr rozrzuca po całym świecie
Koledzy jak kwiatki,
Które są zrywane i porzucane
Ludzie jak kwiatki,
Które choć tak blisko siebie
Nie znają siebie wcale
Wszystko jest jak te kwiaty
Rozsiane na łące
Tak łatwo można je zniszczyć
Parę kropel wody, wybuchy i wichry
I co na końcu zostanie?
Pustka, dym i dziura na naszej łące

liczba komentarzy: 0 | punkty: 15 | szczegóły

Pawelix, 9 października 2011

„Nudny”

Myślisz, że jesteś nudny
Myślisz, że nie jesteś fajny
Dla jednych może, dla drugich także,
Ale dla każdego, co innego jest fajnego i nudnego
Dla trzecich możesz nie być nudny,
A czwartych to nie obchodzi,
Więc nie załamuj się
To nie oto chodzi
Nie jesteś nudny,
Bo według każdego z nas,
Każdy jest nudny według każdego nas

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

Pawelix, 27 maja 2011

Polska- "moja miłość"

Powinienem napisać o patriotyzmie
O przeszłości i tajemnicach
O uczuciach i altruizmie
O polityce i politykach
O społeczeństwie i brudnych ulicach
O zachowaniu niektórych osób
I o swoich uczuciach względem swego kraju

Jednak za dużo ich nie mam
Co kiedyś było to tego już nie ma
I może należy o tym pamiętać
Ale nic to nie zmieni
Teraz jest teraz i tak pozostanie

Może nie obchodzą mnie polityczne konwersacje
Ani wiadomości o krajach i z kraju
Ale co chwila dostrzegam idąc ciemną ulicą
Mrok idący w parze z nami
Czekający, aby się ujawnić
Chociaż na szczęście nie zawsze mu się to udaje

Pewnie nie mam prawa się wypowiadać
Gdyż mało mnie to obchodzi
Ale, gdyby tak się zastanowić
To gdzie indziej miałbym żyć?

Tutaj jest moje miasto
Moje życie
Tutaj czuję się dobrze, pomimo trudności
Bo to jest Polska właśnie
Mój kraj, moje państwo

liczba komentarzy: 1 | punkty: 14 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: „Los”, „Strach”, "Kwiaty", „Nudny”, Polska- "moja miłość",