beatkas00, 18 maja 2011
Mój pociąg uciekł,
a ludzie tłoczyli się wszędzie.
I od tej pory pamiętam tylko,
że Ty karmiłeś gołębie.
Sam sobie ,nie patrząc, czy ktoś kroczy
nuciłeś ulotną piosenkę,
zwróciłeś nagle na mnie swe oczy
i mocno chwyciłeś za rękę.
Od tamtej pory razem karmiliśmy gołębie
zawsze na tym samym peronie.
Mając tylko siebie, nie bacząc co będzie,
czas posrebrzył nam skronie.
Dziś na peronie skrzydlate tłumy.
świat nadal biegnie, lecz już beze mnie.
Ja żyję ciągle chwilami zadumy,
wspominając , jak Ty tu karmiłeś gołębie.
beatkas00, 18 maja 2011
Mówiłam: szczęście
trwa wiecznie.
Mówiłeś: szczęście
trwa tylko chwilę.
Odszedłeś.
Udowodniłeś, że tylko tyle.
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
14 maja 2024
Szczęścievioletta
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek
14 maja 2024
Wyznanie majoweArsis
14 maja 2024
Z dymem pożaruMarek Gajowniczek
13 maja 2024
PozostałośćArsis
12 maja 2024
Podróże bliskie i dalekieMelancthe
12 maja 2024
GniazdkoMelancthe
11 maja 2024
AntydepresantyMarek Gajowniczek
11 maja 2024
Przybycie niewiadomegoArsis
11 maja 2024
Chleb Diogénēsa CynikaVoyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky