Poezja

wsłuchaj się w nią, ma antropomorficzny kształt 
poczuj- wzdłuż krzyża pachnie świerkami 
 
jest ekskomuniką i potocznym językiem
pocałunkiem, niekiedy grymasem
dla każdego ma jednakową truciznę 
wyciszenie, mumifikację
 
poznaj ją pełną zwierzęcych krzyków 
deklamuj z pamięci początek, każdy gram, słowo
zlizuj miękkie przenośnie 
 
ucz się jej idąc po błotnistej drodze
czytaj litry potu zawieszone na żebrach 
(ostatnia szklanka i gonitwa)
 
to twoja płytka rzeźba, matczyna linia
ciepła, nienazwana herezja, próba śmierci
papierowa kropla
 
na koniec odgryź jej filtr, poczuj jak się sączy
przelewa (formalinowa oszustka) 
 chwilę potem wysycha na płaty 
 
rozdrap