Najnowsze prace:

Poezja

	Znerwicowany Diabeł na Dachu
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (4)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Znerwicowany Diabeł na Dachu, 6 czerwca 2013

Noktowizje

Nożyczkami wydzierają litera po literze
następnie ślinią słono
i kleją zdradliwe listy

oni gnieżdżą się gdzieś w podziemiu
wychodząc o 5 nad ranem jak strachy na wróble
cicho krzyczą popękanymi krtaniami
i cicho patrzą, wytrzeszczają oczy nieznacznie
spisując protokoły szczurzo

Niby nic nie znaczy ale spiski spod
ceramicznych płytek i drewnianych listew
powodują stygmaty na podbrzuszu
centymetry ponad aortą i gonadami
rozjuszone dłonie i mniej pokaźne myśli

wabiki nie działają ani muchomory sromotnikowe
zostawione same sobie na parapetach
jak podczas makat bechorot
wstępują na próg i rechoczą kościstymi trzeszczkami

mniej smutne są taborety
dokładnie pod dobrym zawieszeniem
z nagimi stopami i zimną posadzką jak
w domu pogrzebowym

liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

Znerwicowany Diabeł na Dachu, 23 maja 2012

Samosąd

Twoje szkła wielookie muchy
Siedzące wciąż na tych starożytnych zwłokach pierwszych bogów prądu zmiennego
Tak jak my wszyscy.
Ale nie ty.
Gdzie się zagubili smakosze paznokci współbraci
W poczynaniach
Gdzie te kolaże niebiańskie przemykające nam niby
przemykające…
trzy kropki możnaby ci tylko wyryć na grobie.

Moje łzy jak kamyki rzucane z mostu w wysypisko wody

I to powinieneś wiedzieć epitafium Rockwell
Gdzie cię wysłali teraz? Na jakąż samobójczą misję? Na czyim języku teraz jesteś? I w czyich posługach?
W co jesteś ubrany i o co żebrzesz? Czy żebrzesz?

Siwe włosy najbardziej utkwiły mi w pamięci
Gdybyś bardziej zmiękł…
Jak dziecięce oddechy i twoje stopy wołające o posługę. Ty chcesz je obmyć?
Zgniotłeś nimi dziś oprawki i szkła?
Euphrat mierzi korzeniami w twojej pięcie
Ale to nic. To nic. Zagoi się do kolejnego odczytu.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 9 | szczegóły

Znerwicowany Diabeł na Dachu, 20 listopada 2011

Portret pewnej miłości

Psy wylizują sobie nawzajem
A ona ufarbowała się
Barwnikami miłości by odstraszyć konkurentów

a tak przystawia do kopulacji
biały fartuch i strzykawkę.
Nie taka śmierć zimna jak ją rzucają

To ty byłaś drzwiami i pokojem
Teraz gołębie zostały pozbawione głów
Niosą się na wietrze niewinnego lądu
By ukoić martwę pisklę

A twoje nogi wciąż kuszą

liczba komentarzy: 0 | punkty: 22 | szczegóły

Znerwicowany Diabeł na Dachu, 23 grudnia 2010

Imaginacja - Dojrzewanie

Pod tymi latarniami milowymi
na ulicy samotnej i głuchej
na ulicy nieskończonej spod
znaku kota

Stoję moją polimorfią kocią
ukształtowany w formę nocną
Ja - ocean sam w sobie pływający
pod nieba majestatem
z oczami księżycowo zazielenionymi
tego kota białego w nocy
skradającego sen spod powiek
ulicą.
Tego czarnego kota

liczba komentarzy: 2 | punkty: 27 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: Noktowizje, Samosąd, Portret pewnej miłości, Imaginacja - Dojrzewanie,