Proza

Mała Ewunia wyciągnęła rączki w kierunku skąd dochodził głos mamy, a może jej się wydawało? Bała się ciemności , a ta była dookoła i coraz bardziej wciągała ją w swoje wnętrze. Na suficie zobaczyła ohydnego potwora z bajki , którą czytała jej siostra. Zbliżał się do niej wirując w przedziwnym jakby rytualnym tańcu. Zarzuciła kołdrę na głowę, ale wyobraźnia zaczęła działać jeszcze bardziej. W tym momencie rozbłysło światło , do pokoju zajrzał chłopiec miał upaćkaną czekoladą twarz, był jej starszym bratem. Uśmiechnęła się szeroko pokazując białe zęby, on podchodząc do niej myślal tylko o tym żeby nic od niego nie chciała. Właściwie to mama kazała mu zajrzeć do pokoju, wykonywał jej polecenie niechętnie. Dlaczego zawsze kiedy koledzy są na dworze i bawią się w najlepsze on musi zostać z siostrą?

Na drewnianych szczudłach nie jest łatwo utrzymać równowagę,dlatego zsuwam się po raz kolejny.Nie daję za wygraną i po chwili śmigam po podwórku dumna jak paw.Kosztuje mnie to dwa siniaki na kolanie i rozbity łokieć,tylko przeciągłe Ewka do domu!zmusza mnie zejścia na ziemię.Pozornie,nadal bujam w obłokach i nawet czerwony kogut,a może mikołaj(pyszne lizaki)nie są w stanie utrzymać  mnie na miejscu.Wieczorem z moich nowych rajstop została tylko,,łydka" i ściagacz,zaczęło się niewinnie od krótkiej nitki,efekt był zaskakujący.
Oj niedobrze!