Najnowsze prace:

Poezja

	Post Scriptum
	PROFIL O autorze Przyjaciele (3) Poezja (60) Proza (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Post Scriptum, 29 sierpnia 2018

Once upon a mind in a work of art

'Let's make ma angel...' said God one day;
'...a piece of heaven for mortal eyes.
She'll save a soul that's gone astray,
guide it back home, through darkest skies."

And there on a dot, somewere in space,
God put an angel, the cutest thing.
And all the life was so amazed,
'she's like a jewel in crown of kings.'

Out of the blue, she stands in my door;
like piece of Eden, stunning, and proud.
Set heart on fire, its very core;
'is this a dream, am i aloud

to feel this love and even more,
to find my peace in heavens arms;
to see my life in amber stones,
to care for her untill i die?

This mirracle in no mans land,
where people love each others hate,
is what i fight for couse i stand
behind what's beautiful and great.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Post Scriptum, 4 kwietnia 2018

twoja krew

najbardziej nienawidzę cię nad ranem
kiedy podnosząc ciężar nie twoich już krzyży
pomijam własne marzenia

"ku słońcu ku niebu na zachód na wschód"
zatopić księżyc w pełni szklanki
byle jak najdalej

od domu gdzie obce łzy
po samobójczych próbach i wstydzie
za wolność o smaku wódki

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

Post Scriptum, 13 marca 2018

wędrówki bezdomnych kundli po czterech stronach zaświatòw

nie trzeba łez między popioły
tu słowa smakują ciszą
i krwią z przegryzionej wargi

jesteśmy solą w nieznanych
oczach miliardów bogów
tej samej naiwnej matki

kiedy zachodzą słońca

kładziemy łby cieniom pod nogi
by rozedrgać bezpańskość
wpisaną w chemię

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Post Scriptum, 2 marca 2018

oddychaj (wersja polska - całkiem inna)

nocą wilki rodzą chmury
sufit porasta księżycem

wtedy nie mieszczę się w głowach
niedzielnych katów i specjalistów
od bezsensu

reinkarnowałaś mnie z deszczem
wprost do obcych myśli

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Post Scriptum, 1 marca 2018

breathe

she smelled like fear and forget-me-not
the day I questioned my own egsistence
burried deep under her delicate skin

reincarnated silence of our thoughts
turned night that gave birth to wolves
into a dreamless falling

i woke up the sun on the ceiling
just in time for last words
allowed by the hangman

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Post Scriptum, 18 lutego 2018

Nie zawsze - Renga - współautorka Ela F. + Bonus

słowa jak rzeka
płynąc po białej kartce
niosą przesłanie

*zatrzymane przez tamę
chwila zastanowienia*

i potok myśli wzbiera
wkrótce wyleje
atramentowy potop

*nagle zalane wersy
koniec przygody wiersza*

przemokły strofy
ociekając natchnieniem
dryfują wolno

*odbiorca je wyłowi
czytaniem będzie uczta*

**dogasa świeca
na rozsypanych słowach
kładą się cienie**

wiersz jak sen znów popłynie
obraz pod powiekami

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

Post Scriptum, 18 lutego 2018

Prognoza pogody na tu i teraz - H&Q

*
tu na północy
wszechogarniający mróz
przed wschodem słońca

*
moment przed brzaskiem
zamiast jasnego nieba
burzowa chmura

*
przemarznięty wiatr
rozdmuchuje śnieg spod stóp
mróz jak cholera

*
zapachy wiosny
rozsiane w powietrzu
zwiastun nadejścia

liczba komentarzy: 5 | punkty: 4 | szczegóły

Post Scriptum, 13 lutego 2018

coraz mniej w nas romantyzmu

wczoraj
odręczne wyznania jak najcichszy krzyk
czarne na białym do rąk własnych
lub spacery brzegiem czasu

dzisiaj
twarzą w twarz z profilowych zdjęć
byleby sprzedać kawałek siebie
i miłość za cenę lajków

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Post Scriptum, 8 lutego 2018

Ostatni taniec nieświętych

Nikt nie widział, kiedy w porywach chwili,
zaślepieni sobą deptaliśmy palce.
Niezgrabna jedność, zawieszona pod sufitem.

Mówiłaś, że nie tańczysz, ja też
nie potrafię smakować figur,
choć to przecież dziecinnie proste.

Poniosło nas daleko poza
sztywne ramy czasoprzestrzeni.

Mówiłaś,że nie tańczysz, ja też
nie szukam rozgrzeszenia.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Post Scriptum, 8 lutego 2018

śmierć białego anioła 22.09.1952 - 14.10.2017

Pan nie podciął tobie skrzydeł
opadły z nich pióra
zaklinane w żywej wodzie

nad którą młodość - " ten szczęsny czas "
dotyka bytu i człowieczeństwa

w kraju kwitnącej myśli
zapach muzyki i konwalii
na pożegnanie