Najnowsze prace:

Poezja

	Damian Bułat
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Damian Bułat, 25 października 2011

Klaustrofobia

Stojący zegar, noc- za piętnaście czwarta
buntuje powietrze, by nie oddychało
Radość zamknięta- butelka otwarta
tylko ciężkiej głowy pytam: co się stało

Czarne, zimne pląsy słów
do mnie mów, do mnie mów

Lubię przecież kolor zimnej herbaty
Lubię, choć heroina jest bardziej brązowa
Nie słyszę Cię, liczę w Twoich ustach karaty
w głuchej ciszy trzeba uważać na słowa

Białe, ciepłe ruchy słów
nic nie mów, nic nie mów

liczba komentarzy: 1 | punkty: 10 | szczegóły

Damian Bułat, 25 października 2011

Słodka

Uwielbiam, gdy tak w pełnym słońcu cień gubiąc
żarem papierosa w wysuszonych ustach
mażesz przeszłość, o teraźniejszości nie mówiąc
Wybieram ciszę, nie dyskutujmy o gustach

Nie patrz wciąż na mnie moimi oczami
Parasole wielkie zasłaniają mi słońce
Naucz się szukać prawdy między wierszami
Nie pytaj, nie czuj- kij zawsze ma dwa końce

Człowiekiem jesteś i nic co ludzkie nie jest Twoje.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 7 | szczegóły

Damian Bułat, 16 maja 2010

Tętna

Niewierna wierność, masochizm ideałów
Schodami w górę, ścieżka przetarta
Te same słowa, ewenement banałów
Przestrzeń zamknięta, przestrzeń otwarta

Ty sprzedajesz spalone zapałki na rogu
Rozpalasz nimi sumienia, żalisz się Bogu

Krzyk także milczy, cisza też kłamie
Tą windą na piętro minus drugie
Nie niesiesz krzyża, opierasz o ramie
Nie stawaj jeszcze, niech pacierz zmówię

Nie zamykaj okien, nie będę skakał
A gdzie podziewałeś się Ty, gdy Bóg płakał

liczba komentarzy: 0 | punkty: 9 | szczegóły

Damian Bułat, 16 maja 2010

Tren niczyj

Patrząc na stare, prześwietlone fotografie
Tulę własne dłonie, by znowu nie płakały
Palcem na szybie piszę Twoją biografię
W głowie Twój świat w kilku punktach cały

Od ściany do ściany tańczą dzikie wspomnienia
Na łóżku leży radość z podłym uśmiechem
Płacz krzywy, dojrzały, nawet czas go nie zmienia
Prócz smutku brak Ciebie czuję z każdym oddechem

Nie chcę zapomnieć, choć to korona cierniowa
Sadystycznie podchodzę do ludzkich ułomności
Żal- bumerang odrzucam, wraca wciąż, od nowa
Śmierć nędzny kat, nie zna czasu, miejsca, litości

Przepraszam, na śmierć zapomniałem, że żyjesz ...

liczba komentarzy: 0 | punkty: 12 | szczegóły

Damian Bułat, 16 maja 2010

Stój

Między alejami ludzkiej bezmyślności
spaceruje śmierć, bez wyrzutów sumienia
Na zachodzie ból, na wschodzie grób litości
na drucie kolczastym goreją znów marzenia

W chłodzie bezdusznym, obok braku miłości
słuchać tylko "ojcze nasz- wybaw nas od złego"
Na pryczach pożerane są resztki ludzkości
Tu nie ma dobra, esesman gra rolę świętego

Choć nie na obczyźnie, za domem tęsknota
W harmonii mordu, gdzieś między wierszami
Pośród komór gazowych wiara się miota
Dziś tylko pamięć karmiona wspomnieniami

U Was w Auschwitzu ...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 18 | szczegóły

Damian Bułat, 16 maja 2010

Biegnij Forest

Wczorajsza magia starego winylu
Szukana na boso
Na próżno, na darmo

Kooperacja serc, pestka daktylu
Szukana na boso
Wróć dobra karmo

Poukładaj wszelkie fobie w głowie
Na dachu świata
Nie ma czym oddychać

Znów oczy wyroczni będą przy tobie
Na dachu świata
Szczyty będą czyhać

Nie byłeś, nie jesteś, nie będziesz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 14 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: Klaustrofobia, Słodka, Tętna, Tren niczyj, Stój, Biegnij Forest,

Najnowsze prace:

Poezja

Klaustrofobia

Słodka

Tętna

Tren niczyj

Stój

Biegnij Forest

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją