23 sierpnia 2010
Ta przeklęta dziwka. Żarem parzy palce.
Okleja marzeniami. Tyłkiem kręci.
Żar przetapia w codzienność.
Gaśnie w rytuałach niedziel, wiosen.
Ucieka z drwiącym chichotem.
Pragniesz jej jak życia. Otwierasz drzwi.
Nie odeszła. Czeka, aż pójdziesz za nią.
1 kwietnia 2025
To jest to wzgórze co je Kundera opisywał ?
1 kwietnia 2025
Piękny wiersz i przemyślenia.
1 kwietnia 2025
Przystojny:)
1 kwietnia 2025
Myślałam, ze to widok w Warszawie, tylko kościół
1 kwietnia 2025
Zmieszanie pocałunkami smakowite.
1 kwietnia 2025
Cóż, czas nie stoi w miejscu, a jednak w środku
1 kwietnia 2025
Tak, masz rację, myślę, że bardzo ważne
1 kwietnia 2025
A dla mnie bociany nie są złowrogie, choć
1 kwietnia 2025
Smutny jest dotyk zimnej ściany, smutne jest
1 kwietnia 2025
Urocza, ale nasze miasta też są urocze wiosną, byłam
1 kwietnia 2025
W związku lepsza jest szczerość, msz... "pijemy
1 kwietnia 2025
Super wiersz bardzo oryginalny, a jednocześnie
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
1 kwietnia 2025
sam53
1 kwietnia 2025
Eva T.
1 kwietnia 2025
wiesiek
1 kwietnia 2025
Marek Gajowniczek
1 kwietnia 2025
Marek Gajowniczek
1 kwietnia 2025
ajw
1 kwietnia 2025
ajw
1 kwietnia 2025
ajw
1 kwietnia 2025
Yaro
1 kwietnia 2025
absynt