Hana, 16 lipca 2010
Miał strzelić piorun w me serce
Sprawiając, że nagle przyspieszyłoby wielce.
Tak bardzo, że aż by mnie oślepiło.
Moje życie do góry nogami obróciło...
Abym nie mogła oddychać swobodnie,
Abym dusiła się okropnie
Będąc z dala od mego Pana...
Od tego, co jak szaman swoimi czarami omamił moje ciało.
Zatarł dawne chwile- Nic nie ocalało...
I w taką pustkę wyczarował piorun jasny czysty,
Który rozdarł wszystko. Mglisty całun, który pozostał
Zamieniłby w nową stałość...
Jednak piorun nie strzelił, choć czekałam cierpliwie, długo...
Szaman zamienił się w zwykłego mężczyznę...
Ah! sługo kobiet! Niewinny!
Ty chcesz, a ja jak lód!
Oszukał mnie los i ktoś kto opowiedział mi bajkę o magu...
Hana, 15 lipca 2010
Chwile mijają, wspomnienia zostają,
Rodzą się nowe uczucia...
Zapominasz o ludziach,
Którzy gasnął jak zdmuchnięte świeczki...
Więc ciężko powiedzieć: "Nie zapomnij mnie!"
Bo tylko prawdziwy przyjaciel zrozumie...
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
5 listopada 2024
"W żółtych płomieniachJaga
5 listopada 2024
Jesień.Eva T.
5 listopada 2024
AgnieszkaYaro
5 listopada 2024
odczuciaYaro
4 listopada 2024
WiewiórkaMarek Gajowniczek
4 listopada 2024
0411wiesiek
4 listopada 2024
z ręką w gipsiesam53
4 listopada 2024
Ostatnia prostaMarek Gajowniczek
4 listopada 2024
Słucham jeszcze, jak ostatnieEva T.
3 listopada 2024
Nie tak całkiem zielonyJaga