Poezja

… czarne prostokąty ― zatrzaśniętych okien i drzwi… brunatne zacieki na ścianach ― opuszczonych domów…

…

… idę po mokrym ― popękanym ― asfalcie ulicy…

Dokąd?

… donikąd…

…

Wyszedłem z pustego ―
wilgotnego miejsca
― wyszarpując się z pajęczyny mroku…

…

Stawiam kołnierz dziurawego płaszcza…

…

Nade mną ―
jednolicie
― szare niebo…

… zimny wiatr roztrąca krople lodowatego deszczu…

…

… szmer… ―
szum…

… nicość…

…

… ranią powieki ―
zmrożone
― ziarenka

…

Przez zasłonę gorączkowego pisku ―
przenika jakaś upiorna zapowiedź
― pogłosem ― dalekiego ― dzwonu…

…

… wszystko cichnie ―
w oczekiwaniu…

W napiętym ―
do granic
możliwości
― bezdechu…

…


… horyzont się wybrzusza…

Zapada…

… jarzy się od oślepiającego ― w swojej morderczej kreacji ― trupiego blasku…

…

Czuję, że ―
płonę…

… odchodzę…

…

Ostatnim zrywem ― wyrzucam w przestrzeń ― list…

… do samego siebie…

…

… do swojego ―
następnego
― wcielenia…

…

… żeby ― wiedziało…

Semipałatyńsk-21, 22 listopada, 1955 roku.

(Włodzimierz Zastawniak, 2017-11-13)

***

Semipałatyńsk-21 – miasto w północno-wschodnim Kazachstanie (obecnie: Kurczatow) Znajduje się w nim Narodowe Centrum Badań Jądrowych Rep. Kazachstanu. W czasach Związku Radzieckiego było ono tajne i funkcjonowało jako naukowo-wojskowe zaplecze pobliskiego poligonu, na którym w latach 1949-1991 przeprowadzano testy jądrowe.

***

https://www.youtube.com/watch?v=AzdmJbZQhdg