Proza

nie daleko świtu
położyłem się wczoraj
w najdłuższą noc roku
następna krótsza

nawet nie śniłem
gdyż nie spałem
cichy zegar na ścianie
światło włączone
pisałem

myśli zatrzymane
kartek nie rwę
brak drugiej osoby
nie wadzi
nie wiem czym samotność
chociaż samotnym
nie myślę o tym
by nie gadać
ze ścianami

otworzyłby usta
zaś ja nastawił uszy
i tak biorę Convulex
będąc pobudzonym