17 listopada 2010
plastikman
mój ślad na mapie jest tylko punktem. wkoło zmieniają się bilbordy,
nazwy miast i miejscowości i miejsca w których to wszystko się zaczęło.
w jakimkolwiek kierunku bym nie poszedł, droga gdzieś się kończy i podnosi nagle,
porywa brudną ziemię, aż złapie wszystko co niezbędne, tak bym wciąż się gubił.
to jest jak płynąć wpław przez Wisłę, nocą wyspy które tworzą historię rozjeżdżają się,
tam gdzie teraz jesteś zależy od punktu widzenia który przybrałeś
i sposobu w jakim wskoczyłeś do tej rzeki. na dnie oceanu jest to miejsce nieoszacowane.
4 listopada 2024
WiewiórkaMarek Gajowniczek
4 listopada 2024
0411wiesiek
4 listopada 2024
z ręką w gipsiesam53
4 listopada 2024
Ostatnia prostaMarek Gajowniczek
4 listopada 2024
Słucham jeszcze, jak ostatnieEva T.
3 listopada 2024
Nie tak całkiem zielonyJaga
3 listopada 2024
0311wiesiek
3 listopada 2024
Listopad.Eva T.
3 listopada 2024
Pokój za ziemięMarek Gajowniczek
2 listopada 2024
światłojeśli tylko