Marx, 22 july 2010
Miałem nadzieję,
że uda mi się dosięgnąć kapłana
siedzącego tak wysoko, na złocistym tronie.
Chciałem chociaż piórem w moich ustach dotknąć jego boskich stóp,
żebym poczuł się przez chwilę jak najśmielszy król
w miejscu, w którym ujrzał tylko mnie
ofiarował mi koronę z zatroskanych ludzkich głów.
Dotykali mojej skóry, aby zmierzyć krótkie kości.
Zasłaniali mi oczy resztkami najniższych.
Postawili mnie na scenie, żebym dla nich tańczył.
tylko tam liczył się mój gest.
Pokazałem raj dla tych pięknych ciał,
stojąc samotnie na środku sceny ich piekła.
Wtedy mogłem wreszcie zobaczyć głowy,
wstyd wypełniał je do dna.
Nie było szczęśliwych kochanków w gęstych objęciach,
nie było szczęścia
nie było dna.
Tańczyłem, żeby zabić tych bez wiary w mój dar,
w moc mojego karłowatego ciała.
Okryty chwałą w cieniu blasku kapłana,
przetańczyłem całą noc.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
3 october 2024
Kwiatki u sąsiadki.Eva T.
3 october 2024
Sending My HymnsSatish Verma
2 october 2024
0210wiesiek
2 october 2024
Wariacje z piórem.Eva T.
2 october 2024
Sending My HymnsSatish Verma
1 october 2024
0110wiesiek
1 october 2024
Są jeszcze chwile nadzieiEva T.
1 october 2024
PaździernikJaga
1 october 2024
I Knelt In FlamesSatish Verma
30 september 2024
Jesienna sukienkaJaga