Diary

zbyt pusty dom
na współczesność wybrałem ostatni dzwonek
chwila oddechu i jestem
tylko pukam zabłądziłem w twoim kierunku
pewnością siebie otwierasz na oścież pogadajmy
ogrody rozkoszy obiecują wiosnę
moje imię
poznasz tuż przed świtem
do tej pory wszystko było grą wstępną

uleczona