Latest items:

older other postcards newer

25 april 2014

laurkowo...  


laurkowo...


number of comments: 29 | rating: 19 | !!! send it !!! |  more 

hossa,  

świetne, w całości, ze wszystkimi słówkami, i z bratkami, iii cudny podpis i cudna ramka, o jak dobrze, że jednak wpadła mi w kopytka trumlowa klamka:))

report |

e.,  

jjeju:) dzięki z ukłonem :))))

report |

alt art,  

no przecie..

report |

Damian Paradoks,  

jak w pierwszym kolorowym telewizorze sprzed lat :)

report |

e.,  

yhy:) i jak w pierwszych laurkach, tych z przedszkola. bratki z kolorowym środkiem, falbankowymi płatkami i trzema, pięcioma kreskami...

report |

Damian Paradoks,  

kartką stworzyłaś atmosferę epoki która przeminęła :)

report |

issa,  

moja matka była chyba z podobnej laurki. tyle że po raz pierwszy pokazała misie ta laurka, zamiast z dwoma groszami, to ze starą piątką z rybakiem, taką monetą z niklu, zdaje się. szłyśmy, ja i matka, ulicą w wielkim mieście, późnym wieczorem; jadłyśmy rurki z kremem; miałam może ze cztery lata? w podcieniach mijanego domu siedział jakiś zgięty kontur, ledwo rozświetlany przez elektryczność miasta: wysunęła się z niego ręka, trochę jak z automatu z rękami, i matka włożyła w nią pieniądze. idziemy dalej, kończymy te wafle z kremem, a matka mówi między jednym a drugim chrupnięciem: wiesz, to były nasze ostatnie pieniądze - to co teraz będzie? - pyta dzieciak stropiony. - jak to co? - teraz wracamy do domu :) i został ten dzieciak wzięty za rękę i po raz pierwszy, chociaż nie ostatni przekonał się, że chociaż ludziom naturalnie jest potrzebna forsa, to i bez niej można poczuć spokój i ufność, jakich - zdarzało się - że i z dużymi pieniędzmi później nie zaznał, chociaż bardzo się starał, żeby poczuć wtedy spokój i ufność. możliwe, tak, prawdopodobne, że jednak domy, o których wie się: mam dokąd wracać - zaczynają się od czego innego niż forsa, która ma dopiero magicznie zarobić na spokój, na sens, na rzeczywistość

report |

e.,  

Jest taki czas. A nazywa się go Czasem Pierwszym. I wiesz co, Issa, wiele mi się wspomniało wraz z Twoją opowieścią. Fajnie, że wpadłaś, lubię słuchać... hej:)

report |

issa,  

Czas Pierwszy. Yhm. Chyba mniej więcej wiem, o czym mówisz. hej, e. :)

report |

Aśćka,  

te dwa grosze przysłaniają mi jezioro:) (no chiba, że na kawkę z automatu:)

report |

e.,  

te dwa grosze, to po to, aby je wrzucić do fontanny, czy jeziora jakiego, że się wróci tu. albo, że na szczęście (plusk plusk i ręce w kieszeniach, a kieszenie jak ocean...:)

report |

Damian Paradoks,  

wrzucanie dwóch groszy czasem zaskakuje. W Rzymie nie wrzuciłem do fontanny bo nie chciałem powrócić a wróciłem bo musiałem. We Florencji mnie okradli do naga a konsulat był w Rzymie. Coś jak z Twardowskiego :)

report |

deRuda,  

nago z Florencji do Rzymu? rajuśku...

report |

Damian Paradoks,  

żandarmi ubrali jednak i odtransportowali do wagonu bym nie zaginął ;) Nawet bilet kupili :) Ich uprzejmość bardzo kontrastowała z postawą biurokratów w konsulacie polskim w Rzymie którzy mnie oskarżali o sprzedaż paszportu i nie dali nawet należnego w takim wypadku 10 dolarów na hamburgera ;)

report |

deRuda,  

uff, niezła historia, niby brzmi zabawnie, ale tak naprawdę porażająco

report |

Damian Paradoks,  

sentyment do złodzieja do dziś we mnie siedzi ;)

report |

Aśćka,  

okradli do naga:):):) zaraz zejdę, Ty to masz pozytywny stosunek do nieszczęść, a jak Ci nie daj Bóg dom spalą, to że co? :););)

report |

Damian Paradoks,  

czemu od razu czarne ewentualność? Póki co to dom stoi. Nawet bolid może spaść na jego dach ;)

report |

Jerzy Woliński,  

do fontanny grosik wrzuć ...

report |

e.,  

uzbiera się z tego góra grosza... :)

report |

deRuda,  

:) to ja wtrącę nawet trzy grosze ;))

report |

e.,  

:) to ja zaparzę herbatę :):)

report |

Bazyliszek,  

suuuuper:))))

report |

Teresa Tomys,  

świetne! Z uśmiechem Te

report |

e.,  

czasem ma się takie odjechane dni... :)

report |


other postcards: a ja mam... (2), a ja mam..., kumpel..., rozmawiając o czasie..., laurkowo..., że wiosna upije..., w sieci... (podtytuł: "jeziora pozornie są takie spokojne...", adopcja, tęsknię..., wypisz wymaluj..., więc jestem...,
 

Latest comments:

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1