23 may 2013
pomóż mi
pomóż mi
Prawdziwa ja umieram
zatruta codziennością pracy
przyduszona hipokryzją życia
zaszyte usta milczą
stłumiona prawda
mojego przeznaczenia
konsekwencja wyboru
i tylko we śnie
zapisane strony
moich marzeń
Latest items:
other poems: :(, pomóż mi, myśl, codzienność, ..., wyschnięta łza, czy wiesz..., ko-ścielmy erotyzm, dezorientacja, popełniłam błąd, świtanie, zapach młodości, powrót, ...,
Latest comments:
21 november 2024
Jaga
Gdybym ci ja umiała ;) Ale zanucić można jakby
21 november 2024
:))
20 november 2024
sam53
smacznego....
20 november 2024
nuty są? poproszę
20 november 2024
dzięki... :))))
20 november 2024
można się nauczyć ale po co...
20 november 2024
Teresa Tomys
Jest nas więcej...
20 november 2024
Jakieś przekłamanie w tekście i nie wiem z
20 november 2024
Mnie deszcz zawsze kołysze do snu :)
20 november 2024
Szkoda, że nie ma już podpięć.
20 november 2024
To ja.
20 november 2024
Tak :)) W ogóle, mosty NY są bardzo klimatyczne:)
21 november 2024
wiesiek
21 november 2024
Jaga
20 november 2024
wiesiek
19 november 2024
Eva T.
19 november 2024
wiesiek
19 november 2024
Jaga
19 november 2024
.
19 november 2024
.
19 november 2024
.
19 november 2024
.