23 may 2013
pomóż mi
pomóż mi
Prawdziwa ja umieram
zatruta codziennością pracy
przyduszona hipokryzją życia
zaszyte usta milczą
stłumiona prawda
mojego przeznaczenia
konsekwencja wyboru
i tylko we śnie
zapisane strony
moich marzeń
Latest items:
other poems: :(, pomóż mi, myśl, codzienność, ..., wyschnięta łza, czy wiesz..., ko-ścielmy erotyzm, dezorientacja, popełniłam błąd, świtanie, zapach młodości, powrót, ...,
Latest comments:
8 november 2025
ajw
Nasze życie to jeden długi cykl..
8 november 2025
Tą mini można się owinąć jak miękkim kocykiem
8 november 2025
Prawdziwy poemat metafizyczny. Filozoficzna modlitwa.
8 november 2025
Poetyckie epitafium bez patosu. Skondensowane
8 november 2025
Kilka wersów i świat pulsuje światłem :)
8 november 2025
Klasycznie piękny, pełen miękkości i melancholii.
8 november 2025
violetta
Piękne cykle:)
8 november 2025
Jaga
Czas jest względny. Może cię pocieszy, tak
8 november 2025
Piękna i namiętna jesień :)
8 november 2025
Wszyscy pochodzimy od tych samych małp, a były
8 november 2025
Doprawdy:) Taka spokojna dusza ze mnie:)
8 november 2025
Weronika
Weźcie smolny pęk łuczywa, stawcie w środku
7 november 2025
wiesiek
7 november 2025
Jaga
6 november 2025
wiesiek
5 november 2025
wiesiek
5 november 2025
wiesiek
4 november 2025
Jaga
3 november 2025
wiesiek
2 november 2025
absynt
2 november 2025
wiesiek
2 november 2025
ajw