Poetry

JanP
PROFILE About me Poetry (7)


23 august 2011

Dialog wewnętrzny III

cokolwiek zmieścisz w dłoni zmienia się w ostre krawędzie
między pięcioma mostami cisza, jak ciemnia snów

opowiadasz historie których nie dotknę – czasem bolą
cierpkie nuty odległe i wątłe obrazki zza

wiesz: czas pochłania burzę i nas
ale spełnia się w jednym oddechu, słowie – w chwili
w której nieruchomieje ptak i deszcz?

weź ze mnie nic i ulep dom, schowaj głęboko -
odnajdź ze mnie, to czego nie mam.


number of comments: 2 | rating: 14 |  more 

Miladora,  

Dla mnie dobry wiersz, Janie. Jedynie pytajnik mi się nie wpasowuje w kontekst, no i tego powtórzenia bym się pozbyła - "weź ze mnie/odnajdź ze mnie" - sugeruję w poincie - "odnajdź to, czego nie mam". Brzmi klarowniej wtedy. ;) Dobrego. :)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1