25 july 2011
Epitafium
Mam ostatnią sesję z Pierwszą Damą.
Potem mogę nie zdążyć, tylu w kolejce, żeby odrąbać jej
głowę.
Pokory za grosz, gówniarze. Myślą, że tylko ostatnie tysiąc
lat jest ważne.
Byłem od samego początku. No zdziwiłbyś się.
Długa droga przez mękę ich przykazań.
Uwielbiają być jedynym elementem wystającym ponad kreskę.
Czasem zachlapią atramentem pospiesznie pisane, kolejne
podanie o łut szczęścia.
Wtedy na ułamek sekundy historia ma znaczenie.
Zegarmistrzowska precyzja w odliczaniu potrzebnej miarki
sztucznego uniżenia.
To wielki smutek, patrzeć na upadek Niepokonanej.
Jest tak piękna.
Gdyby choć gwałcili, byłaby nadzieja, że się wyliże, zapomni
twarze oprawców.
Coraz mniej szepcze tych rozkosznych słówek. Chyba się
starzeje, jak ludzie.
A może dokonała się utopia jej samotności.
Te skurwysyny znów tu idą. Rzucają we mnie papierami z
uczelni i ciskają mądrym słowem.
Pijany od perfum barbarzyńców. Zaraz zrzygam się tą żenadą.
Ale już mi nic tutaj. Do końca stanę, tylko ja zrozumiem
swoje epitafium.
Bo kto. Beton zalega na kontach, a w mózgach priorytety rasy
panów.
5 november 2024
Jesień.Eva T.
5 november 2024
Freedom From PainSatish Verma
4 november 2024
0411wiesiek
4 november 2024
Słucham jeszcze, jak ostatnieEva T.
4 november 2024
Pure As GoldSatish Verma
3 november 2024
Nie tak całkiem zielonyJaga
3 november 2024
0311wiesiek
3 november 2024
Listopad.Eva T.
3 november 2024
"Surrender"steve
3 november 2024
You Were Not Like MeSatish Verma