6 january 2012
Urodę życia zauważyć
trudno
gdy myśli czarne są
ponure
brak ciepła dłoni znanej czy
spojrzenia
i wiary znikąd wziąć
pociechy
Łzy same do ust płyną
cicho
niech zmyją pamiętania
ślady
A znów złe szepty ranią
plecy
spojrzenia wiercą oczy
krzywo
i ciężko wzlatać jest
w niebiosa
gdy broczy serce raną
krwawą
Łzy same do ust płyną
cicho
niech zmyją pamiętania
ślady
30 january 2025
Pustynia zawsze wywołuje we mnie chęć do przemysleń.
30 january 2025
Staram się nie przekraczać "cienkiej,
30 january 2025
Zaciekawiłaś, Bezko. I już przebieram nogami
30 january 2025
Piękna, malarska atmosfera wiersza w impresjonistycznym
30 january 2025
Dzięki za promyki, a teraz to już bardziej
30 january 2025
Nie musisz się czuć, ale czytelnik może tak
30 january 2025
Interesujący, sorry, jak zwykle literówka moja
30 january 2025
Pamiętam ten intersujący tekst, w sumie wbrew
30 january 2025
:)
30 january 2025
Dziękuję, wolnyduchu. I dla Ciebie samych przyjemności:)
30 january 2025
Miło mi to słyszeć, Bezko. Dziękuję:)
30 january 2025
Jak zwykle, z wielką przyjemnością czytam, dobrego
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
30 january 2025
wiesiek
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
absynt
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
29 january 2025
absynt
28 january 2025
wiesiek
27 january 2025
Jaga
27 january 2025
absynt