21 may 2011
O sensie.
Pytania, o którym pisałem w wierszu, nikt bezpośrednio mi nie zadał. Odnajdywałem je łatwo w przestrzeni publicznej, ogólnodostępnej, wrzucone w nią przez ludzi mądrzejszych ode mnie. Wielu z nich podsuwało także odpowiedzi.
Ja jednak skłaniam się ku tezie, że Bóg nie jest konieczny, by istniał sens. Zgadzam się, że poczucie sensu życia jest niezbędne. Jeśli tego poczucia nie ma, popada się w - tak, czy owak - nieznośną sytuację, z której jedynym wyjściem zdaje się samobójstwo.
Nic nowego.
Co zatem?
Jest pewna (wygodna, być może) niedojrzałość w wierze w Boga takiego, jakim podaje go religia chrześcijańska. Ilość rozmaitych wybiegów, sztuczek i myślowych kopyrtków, jakie wyczynia teologia, żeby uchronić się przed atakiem rzeczywistości jest niewiarygodna.
Powie ktoś, że nie w teologii rzecz, ale w życiu codziennym, uczynkach dobrych i złych. Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego.
Ano, właśnie! W tym jest sens! Ale po cóż mieszać w to Boga?
Zwłaszcza, że kobiety są teraz tak piękne...
5 november 2024
Freedom From PainSatish Verma
4 november 2024
0411wiesiek
4 november 2024
Słucham jeszcze, jak ostatnieEva T.
4 november 2024
Pure As GoldSatish Verma
3 november 2024
Nie tak całkiem zielonyJaga
3 november 2024
0311wiesiek
3 november 2024
Listopad.Eva T.
3 november 2024
"Surrender"steve
3 november 2024
You Were Not Like MeSatish Verma
2 november 2024
światłojeśli tylko