Poetry

wild dagga
PROFILE About me Poetry (3)


13 may 2011

Fala

Śpią wszyscy święci,
Gdy my w niepamięci
            Patrzymy sobie w oczy.
Żądzami zgarnięci,
Bez reszty pochłonięci
             Patrzymy sobie w oczy.
Uśmiechem otuleni,
Wciąż ścisło skuleni
            Patrzymy sobie w oczy.
W tej scenie pogrążeni,
Swym szczęściem zdumieni,
            Patrzymy sobie w oczy.
I jedna myśl kołacze między nami,
Nie daje nam spokoju.
Uderza jak fala tsunami,
A my – niezdolni do boju,
Dławimy się nią, zadręczamy.
Nie mamy tamy! Nie mamy tamy...
„Nic nie trwa wiecznie” – te ciężkie słowa,
Każą nam budować od nowa.



other poems: kwiaty, Hamlet, Fala,

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1