Poetry

Nikt nie kochał mnie tak głupio.
Nikt nie kochał mnie jak ty.
Zawsze miłość ukatrupią.
Taką, co się innym śni.

Nikt nie kocha od niechcenia.
Czemu to robiłaś ty?
Mogłaś życie moje zmieniać.
Teraz zeszło już na psy.

Nikt nie kochał mnie bezmyślnie,
beznadziejnie, byle jak.
Czemu wciąż to siedzi we mnie?
Wiecznie jest mi ciebie brak.

Może słyszysz tego bluesa.
Wyje go za oknem wiatr.
Nie chcę znowu cię przymuszać.
Nie będę rozdzierał szat.

Ale chcę znów kochać głupio!
Jak za tamtych dobrych lat.
Na parkiecie ludzie tupią,
Płacze ze mną blues - mój brat.

Nikt nie kochał mnie już więcej.
Knajpa moim domem jest.
Bluesa gram, lodów nie kręcę.
Mówią, że jestem the best.

To nie ja, a ta muzyka,
w której beznadzieję czuć.
Do ludzi jakoś przenika.
Gdy ją poznasz - zaraz wróć!