Latest items:
R K, 6 november 2010
Po zywej stronie
Zasmuca sie serce moje
gdy twoj bol oczyma dotyka
jak drzewo przez wicher zlamane
jeszcze korzeniem w ziemie wbitym trzymane
probuje wzniesc zmeczone ramiona
struchlale, strachem skulone
Jeszcze po zywej stronie
lisciem nadziei pragnie sie wzbic
by tlacym tchnieniem milosci
na powrot sprobowac
zakwitnac...
R K, 7 june 2010
Slowo
Niedopowiedziane
w ciszy nocy się zaszyło
rozbite na drobne elementy
westchnęło bezdźwięcznie
przygnane z wiatrem
Nie wiedziało w jaką
część mowy się przywdziać
czy nazwać siebie
rzeczownikiem, czasownikiem
a może przymiotnikiem
Milczeniem między ustami
przemknęło bezszelestnie
głębię swoją wycisnąwszy
w spojrzeniu oczu
ciepłem na twarzach
swój bezsłowny
obraz namalowało.
R K, 7 june 2010
Dwa swiaty
Ocieram sie o dwa swiaty
bycia i nie bycia
W dwie rzeki zanurzam
zycia dwa strumienie
Na rozstaju drog staje
nie wiem w ktora strone zmierzac
W porywach serca rzucam sie na oslep
w spontanicznym tchnieniu chwili
...by w nieposkromionym
szalenczym przyplywie
oddac sie pokusie
pojscia w nieznane...
R K, 1 june 2010
Na skrawkach
Wśród gęstwiny emocji
potarganych myśli
próbuję wyłuskać brzeg
spokojnego ducha
W kilku prostych słowach
zapisanych w szklanym odbiciu
uśmiechniętej twarzy
buduję codzienność
Na pozór, na przekór
przełamuję czas
i znikam...
R K, 1 june 2010
Czarno-biala
Czarno biała jestem cała
samotna łka we mnie łza
pragnieniem zgasiła czas
przynosząc z lodu sny
ciemną zimną nocą...
...Ukradła słowa miłości
do wiosny...
R K, 1 june 2010
Jeszcze lekam sie
Jeszcze lękam się mówić
świtem budzącym zamyśleć
Jeszcze się boję zbliżyć
wyciągnąć dłoń nad przestrzenią
Jeszcze chowam w sobie potok słów
by nagle przemówić językiem twoim
Jeszcze powoli stąpam
nad modrym oceanu brzegiem
w mgłę otulam ramiona
poranne słońce nakładam na usta
z deszczem i wiatrem umykam
niedokonanej chwili
Jeszcze i jeszcze...
Poczekaj chwilę a zakwitnę.
R K, 1 june 2010
Zamazany werset
Kazdego dnia
zabija mnie nadzieja
serca twego gorzki smak
w proch zamienia mnie
Zamazany werset wkrada sie
wchodze w kolejny trudny dzien
z toba i bez ciebie
nie pojmujac twego tak i nie
jednoczesnie
Deszczu grad
spada na ma glowe
zimnem przeszywajac
a krople wody
wymazuja werset
z twoim tak i nie...
Latest comments:
23 february 2025
sam53
echo rozległo się na klatce... echo rozpierzchło
23 february 2025
walenie ... bardziej łomotanie do drzwi :)
23 february 2025
ze trzy razy otwierałam okno...tak lepiej :)
23 february 2025
ajw
Z wielkim zainteresowaniem czytam dalej, zastanawiając
23 february 2025
Mój mąż mówi na niego Pan Kierownik. Stacho
23 february 2025
Żaden kot nie śmie mu zająć miejsca :)
23 february 2025
Swietny wiersz, choć puenta zaskakuje :)
23 february 2025
Aż mi brakuje koloru :(
23 february 2025
Nie wszystko jest tu oczywiste. Ciemny charakterek,
23 february 2025
Trzej przyjaciele z boiska ;))
23 february 2025
Tworzysz w tym wierszu trochę klimat noir, w
23 february 2025
AS
co do najmniejszej literki podpisuję się pod
23 february 2025
Jaga
23 february 2025
absynt
23 february 2025
wiesiek
23 february 2025
Eva T.
23 february 2025
ajw
23 february 2025
ajw
23 february 2025
Jaga
22 february 2025
Marek Gajowniczek
22 february 2025
Eva T.
22 february 2025
wiesiek