12 april 2011

Szalone powody istnienia

Zapach Jej obecności…
jabłek utartych
z cynamonem,
drażni się z receptorami
mego powonienia.
 
Całym sobą z wdzięczności,
wchłaniam otwarty…
i szalone
drżąc wypowiadam wargami,
powody istnienia.
 



Radość 29 czerwca 2010


number of comments: 12 | rating: 4 |  more 

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

O ile wiersz cudownie pachnie, wręcz szarlotką, o tyle nad wykoneniem jeszcze pochyliłabym się::)

report |

Krzysztof Kaczorowski (papayaii),  

Dziękuję Nicki, bardzo. Proszę podpowiedz, w twoim odczuciu w którą stronę powinienem się pochylić. Co według Ciebie konkretnie jest nie tak i nad czym konkretnie miałbym się skupić. Możemy razem popracować nad tym wierszem, zawsze mogę się czegoś nauczyć albo poznać oczy duszy innego człowieka. Dzięki.

report |

gabrysia cabaj,  

może język nie sięga tutaj do pięt? :))

report |

An - Anna Awsiukiewicz,  

Waw--co za wyznanie:)

report |

gabrysia cabaj,  

najlepiej smakuje taka cieplutka

report |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

"drażni się z receptorami mego powonienia", mego powonienia- nie jest potrzebne, bo z wersów wcześniej wynika, że chodzi o smak/zapach, więc drugi wers jest tylko dopowiedzeniem. "Całym sobą z wdzięczności, / wchłaniam otwarty/… i szalone / drżąc wypowiadam wargami, / powody istnienia./tutaj jest generalnie wszystko, w porządku, technicznie nawet interpunkcja jak i pierwszej tak i w drugiej zwrotce jest użyta konsekwentnie, ale widzisz, pierwrsza zwrota, od razu - widzisz i czujesz zapach, druga już niczego nie wnosi, nie można niczego, zobaczyć, dotknąć, zjeść:) Jest zbyt jak dla mnie oczywista, nie ma w niej tego czegoś, co zatrzymałoby mnie. To są tylko moje widzimisię Krzysztofie - nie musisz niczego brać do siebie!

report |

Krzysztof Kaczorowski (papayaii),  

Dzięki Nicki. Jeśli chodzi o kwestię pierwszą "mego powonienia" tego tzw. dopowiedzenia to z tym bywa różnie, czasem faktycznie czuję by zostawiać coś bez dopowiedzenia nawet jeśli nie do końca wiadomo o co chodzi a czasem chcę coś dopowiedzieć i tak jest w tym przypadku.(wiesz to też jest związane z emocjami i np. daną relacją , którą opisuję). W drugiej zaś części obnażam jakby reakcję, na to co wydarza się w części pierwszej "i szalone drżąc wypowiadam wargami, powody istnienia." Powiem, że staram się rozumieć zwięzłość języka, taki minimalizm (on współcześnie mi pachnie troszkę takim zbyt lekkim podejściem "rozumiemy się bez słów" albo takim "po co tyle gadać (pisać) przecież to jasne, inteligentny się domyśli,bo to wynika ze wcześniejszej wypowiedzi" Widzisz mam młodego syna, mam gg mam skayp i różne śledzę portale i widzę ten skrótowy język. I widzę, że mój syn ma trudności w nawiązywaniu relacji (bliskich relacji), boi się tego ryzyka, otworzenia się, zrozumienia drugiego, zadbania o to by drugi mnie zrozumiał, wszystko jest szybko i po powierzchni (bo liczę się tylko ja i moje poczucie mój gust, smak itd.) Powiem nie wyobrażam sobie bym tak rozmawiał (tak traktował) z moją ukochaną oczywiście po za czasem na flirt, na zabawę... No ale się rozpisałem ale mam nadzieje, że wiesz o co mi chodzi jak ja na to patrzę.... a oczywiście poprzez dialog, rozmowy, uwagi musimy szukać we wszystkim równowagi. Nicki dziękuję.

report |

P,  

nie do końca moja poetyka, jakaś taka słodka za bardzo, a cukier drogi i od nadmiaru słodu robi mi się kfaśno :)

report |

Krzysztof Kaczorowski (papayaii),  

Ależ to dobrze, że jesteśmy tak różni, różne smaki , różne gusta... stąd powstają nowe potrawy. A gdybyśmy byli jednakowi... nudno, strasznie smutno, wszystko by się przejadło a rozwój byłby bardzo utrudniony jednakowym uwarunkowaniem.

report |

Marzena Przekwas-Siemiątkowska,  

Widzisz ani minimalizm ani publicystyka nie jest dobrym roziwązaniem dla poezji. Ja obserwuję zupełnie co innego aniżeli Ty. Obserwuję przegadanie, tysiące słów, wątków i to takie lizanie po powierzchni. Gdyby język miał się tylko skupić na nadgarstkach, to niech robi, to dobrze, aż po szaleństwo... Mam wrażenie, że nie mówimy, o tym samym... Pozdrawiam Takie dyskusje są ważne!

report |

Krzysztof Kaczorowski (papayaii),  

No tak z tymi nadgarstkami to prawda i rzeczywiście mówimy o innych kwestiach ale właśnie takie fajne rozmowy powodują to, że wyciska się w nas esencja (harmonia i równowaga). A poza tym ile jest człowiek w tak okrojonym wymiarze i przestrzeni i czasu wyrazić siebie tyle o ile. Pozdrawiam serdecznie.

report |



other poems: Przestrzeń Drugiego Policzka, A wiadomo... I taki odkryj sens w swojej wierze., A liście starzeją się kolorowo., Dwa światy, I tyle, Świadek, Moja góra Moria., Mam nadzieję, że to Ty, Odszedłem za daleko, Bałwochwalstwo inaczej, Istnieje pomimo, Wbrew rozsądkowi, Nie proszę, Warstwy figowe, Słowniki, Na Twoje podobieństwo, To się zdarza i zdarzyć się tak może., Zrozumienie., Wielka sprawa, Nieunikniona pomyłka, Wyrzeźbione z jej myśli, Charakter światła., Miłość, Mijane na ulicach., Otrzymałem, Grzechy jednych, drugim wyznawajcie, Twój uśmiech, Książki, Jęzor Brzydkomówca, Życie w sam raz – bez., Podziwu krył nie będę, panie Leszku, Kotły w tramwaju i pozory, Rozmowy z samym sobą (refleksje w świątyni lasu), Zasłuchanie, Żal mi, Szalone powody istnienia, Zachowania z autopsji wyzbierane, Dwie rocznice i beatyfikacja., Ozein, Lek na trzeźwe widzenie, W Sychar, Jestem obok, Odwrócony proces, Zrozumcie Boga, Nie zostawiamy śladu, Katyńska bolesna lekcjo, Zmień się, Religia i demokracja, Frajer, Istnieje pomimo, Jesienna reklama, Łaska to taka wdzięczność, Uśmiech, grzeczność, kultura z tworzywa sztucznego, Bo ją kocham, Serce przewrotnie – wrażliwe, Pomnik Bogu nieznanemu, Sercem, Nie zabijaj, Przypatrzcie się liliom, Brzegom, Miłość na wąskiej ścieżce, O kobiecie, Ku wolności... tęsknota, Pragnę, Marzenia o domu, Twórcza płodność pędzących, Łapię chwile, Z rozsądku, Dwie możliwości donikąd i droga do królestwa żyjących, Walka, Nadzieja sióstr łazarza, Wstydzę się spojrzeć w twarz, Piękno, Szczęściobranie, Bym zwyciężył, Chleba dzieląc się okruszkiem, A przecież dobry Bóg, Jak ?, Nie udawaj greka, A Może Wystarczy, Na chwilę, ***, Inny most, Pielgrzym Świadomy, Wierzę i to przez to, nadaję chwilce sens, Ukształtowanie, Do miłości kupionej, Ogród tamtych chwil,

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1