Poetry

chcesz wiersz? - pytam
i od razu otwieram nawias,
by rozwiać wątpliwości: nie mój.

pytam,
choć wiem że chce.
a nawet jeśli nie, to wie
że ja pragnę jej nagiego chcenia.

więc nadstawia zmysłów,
gotowa na nieznane jeszcze pieszczoty.
otwiera się na wibrujące zgłoski,
pozwala metaforom na więcej
niż mógłbym objąć wytresowaną wyobraźnią.

ach!
dzielić się tym, co nie moje?
jakież to jest przyjemne...

chcesz jeszcze jeden? - pytam
i czekam dobrze znanej
odpowiedzi.