Poetry

Mężczyzna to ciało z bagażem problemów.
Darwin nas wyodrębnił z goryli haremu.
Zajęło to miliony lat ewolucji,
Aż chłop ze zwykłego trutnia, stał się po prostu ludzki.
A nie był tak zwyczajnie miły od siebie.
Bóg wyjął mu żebro i zmajstrował Ewę!
I od tego czasu jak świat światem,
chłop babie nie będzie bratem!
Lecz za to może być dla niej kochankiem,
Tak długo, jak ucho będzie trzymać z dzbankiem.
Bo jak ucho od dzbanka odleci,
To chłop za inną poleci.
Tak więc każdy mężczyzna zwany Samiec,
Powinien nosić erotyczny kaganiec!
Lecz jest moi drodzy iskierka nadziei,
Że w drodze ewolucji, mężczyzna się zmieni.
Już zniewieściały, układny i szczery,
Będzie prał i jeszcze na zakupy poleci .
A kiedy proces ten już się skończy,
To geny, wnuk Darwina, od niego odłączy.
Zostanie z tego zwykła męska klucha,
Co w domu siedzi i baby słucha
I już nie myśli o tym, ni o tamtym.
Czy marzy wam się chłop z wszystkiego oddarty?


Napisany z okazji między narodowego dnia mężczyzny. - PIŁA dn. 10.03.10r. r.