20 august 2010
(***)
lato trzyma mnie jeszcze
w słabnącym uścisku
jego śmiech na parkanach
ciepły choć już płytki oddech
w załomie muru
osa szuka ratunku
dłoń gładzi skroń
na której zakwitły
pierwsze złote liście
Latest items:
other poems: Face-Bóg, OSZUKANA, Więzień numer 16670, Wskrzeszenie, Co pozostaje, Adresat nieznany, Dłoń, Nalot, Naiwność, WYZNANIE POETY DOBY BAROKU, Modlitwa o powrót, Liście oddają się ziemi, Patrzy, Tuż przed, Kiedy to miasto było jeszcze drewniane, Wierzbnik. Ulica Kręta, Balkony, (***), Parter, Koła, Zbrodnia, Mały rynek, Nic się nie stało,
Latest comments:
2 august 2025
violetta
Ładne
2 august 2025
Jakie piękne
2 august 2025
Weronika
Jednia.
1 august 2025
Mech bardzo powoli rośnie:)
1 august 2025
Życie pochłania. Piękny wiersz.
1 august 2025
sam53
grzyby porastają wszystko, mech to już wyższa
31 july 2025
Bezka
Cudny klimat
31 july 2025
Ewa, aż zabrakło mi słów
30 july 2025
AS
mistrzostwo...
30 july 2025
przywiera do kości ten Wiersz...
30 july 2025
Bardzo fajne
28 july 2025
Łukasz Radwaniak
Temat stary, ale jary i dorze potraktowany:)
2 august 2025
wiesiek
2 august 2025
Jaga
31 july 2025
absynt
31 july 2025
absynt
30 july 2025
absynt
29 july 2025
wiesiek
28 july 2025
Jaga
28 july 2025
absynt
27 july 2025
wiesiek
26 july 2025
wiesiek