6 september 2010
Znikam
oddycham
patrz jak trudno
utrzymać trumnę w pionie
samą chęcią
nie znam leku
więc roztapiam cukier
na pół, dwie ćwiercie
spod stołu jakieś zaklęcie
i znikam
bez śladu
bez krzyża
Latest items:
other poems: Karaluch, Stosy, Wrony, Na raz i dwa, Zwrotka o cierpliwości, Budda, Malowane pustką, I... [Bajka o wirówce], Pomiędzy, Na raz, na dwa, W samolocie, Dłonie, Tylko przysłość, Spod piachu, Winna, Powrót, Onomatopeicznie, Jesień, Niby, Mix, W prawo, Schody, Zbudowałam arkę, Hizop, Kłótnia, Batszeba, Znikam, Eden, U Łysego, Hipokryzja, Sześć, Cytadela, Bo tak, Morał morałów, O wampirze i sznurowadle, Manuel, Kogo Ty czytasz?, Prorok, 2 dni do smutku, W pasie, Znasz ten wiersz?,
Latest comments:
25 july 2025
sam53
bez początku bez końca...brzmi bardziej tajemniczo
25 july 2025
może w sierpniu będzie lato.... :)
25 july 2025
kiedyś to był błękit, teraz jakieś to niebo
25 july 2025
violetta
Piękny nastrój:)
25 july 2025
Ach:)
25 july 2025
AS
w życiu nie widziałem tak genialnej miniatury;
25 july 2025
Jaga
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Gdy z naturą w zgodzie/ płynie czas i deszcz
25 july 2025
Już po dwunastej...
24 july 2025
Weronika
Skończony, co się zowie.
24 july 2025
świetny, dowcipny tekst :) a jednak wzrusza
24 july 2025
Jeśli klamot sam zauważył że stał się klamotem,
25 july 2025
wiesiek
24 july 2025
wiesiek
23 july 2025
wiesiek
22 july 2025
wiesiek
22 july 2025
ajw
21 july 2025
ajw
21 july 2025
wiesiek
20 july 2025
wiesiek
19 july 2025
wiesiek
19 july 2025
ajw