Hasbo, 11 may 2010
lśnienie
wnet doszło do tego
iż oczy mocno dotąd zasklepione
rozpostarły się a przestrach
uleciał gdzieś – ustąpił miejsca światłu
co oczu nie mruży
krzyk
dobył się z ust dotąd zamkniętych
powietrze nawet nie zadrżało
przesunął się w przestrzeni
niewidzialną drogą
błędny krzyk
czucie
na zawsze stracone dla tych co
nie umieją korzystać z daru
samozadowolenia
dziwne pieczenie na duszy
już nie rozróżnia dobrego od złego
zagadkowe trzy siły zdolne wyzwolić
z marazmu codzienności i zapomnienia
o tym, że przeżywać coś naprawdę
można tylko całym sobą
Hasbo, 10 may 2010
w głowie tylko jedna myśl
kieruje wzrok za siebie
by spojrzeć za horyzont wzgórz
gdzie łąki zielenieją rzewnie
tam przyszło spocząć ludziom
co zerwali z życiem nić
tam się wtedy spotykamy
kiedy chcemy by to koniec był
melancholia trwa – lecz czy pogodzeniem
z Nią można nazwać zieleń drzew?
zakwitły kwiaty – powiał wiatr
wszak szary nie od utraty wiał
cmentarz co to polem jest
jesteśmy tam na chwilę
pożegnać się i wrócić
a krzyż na środku wszechświata
cieniem odmierza cykl natury
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
28 september 2024
2809wiesiek
27 september 2024
Zapachniało powiewem jesieni,Eva T.
27 september 2024
2709wiesiek
27 september 2024
After SeparationsSatish Verma
26 september 2024
2909wiesiek
26 september 2024
Wyblakła miłość.Eva T.
26 september 2024
Jak mrówka z biedronkąJaga
26 september 2024
Incomplete ThoughtsSatish Verma
25 september 2024
Usiłowałem liczyć owce,Eva T.
25 september 2024
To Tell The TruthSatish Verma