19 november 2011

Udręczona Anima

Wiało, szumiało, dął wiatr,
kakofonia dźwięków trwa.
Świat otwarł nowy teatr -
Udręczona Anima.

Wychodzi Śmierć zza rogu,
choć przed nią droga pusta.
Wpadła w sidła nałogu.
Ma smak goryczy w ustach.

Nawet agonia znika,
gdy trzymasz ją w ramionach.
Lecz ciepło jej unika -
konasz. Czuje chłód w dłoniach.

Gdzie niebo wody dotyka -
zabiera ją Fantazja.
Śmierć pozorna przemyka -
w letargu - otoazja.

Samotnie podróżując
po Egzystencji Wzgórzach,
przy boku cię nie mając -
upada w czarnych różach.


number of comments: 3 | rating: 5 |  more 

ike,  

też opublikowane? już nie do poprawy ? :) "cała agonia"--> nawet agonia; bo cóż to znaczy: cała agonia ? to na dobry początek, laure ; hey

report |

Darek i Mania,  

ciełpło? ciepło* kakofonia? kalkofonia* w letarfu - otoazja. ? nie rozumiem niektórych dużych liter

report |

ezo**,  

szyk przestawny dodaje tekstowi takiego..hm...patosu. nie martw się (mówię do peelki) - Anima zawsze znajdzie swojego Animusa :)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1